پوست خشک در کودکان
پوست نوزادان و کودکان نیز مثل پوست بزرگسالان میتواند خشک، چرب یا معمولی باشد. این میان پوست خشک، به ویژه در مورد کودک میتواند مشکلاتی مثل خارش را ایجاد کند که واقعاً آزاردهنده است. در این مطلب میتوانید با راهکارها و توصیههایی برای رفع و درمان خشکی پوست کودک آشنا شوید.
خشکی پوست کودک
کودکان و بچهها نیز میتوانند درست همانند بزرگسالان به خشکی پوست دچار شوند. در واقع، از آنجا که پوست جوان کودکان لطیفتر است، بیشتر مستعد خشک شدن است.
در زمستان، هوای سرد و خشک بیرون و گرمایش فضاهای داخلی میتواند رطوبت طبیعی پوست را از بین ببرد و اگر کودک شما مستعد ابتلا به خشکی پوست باشد، در تابستان نیز دچار خشکی پوست خواهد شد و تکههای خشکی روی پوستش ظاهر میشود، زیرا آفتاب تابستان، تهویههای نامطبوع، آب شور مثل آب دریا و کلر موجود در آب استخر همگی میتواند باعث خشکی پوست باشد.
راهکارهای درمان خشکی پوست کودک
خشکی پوست کودک را میتوانید با راهکارهای خانگی و بهداشتی کنترل و درمان کنید اما اگر فکر میکنید فرزندتان علائم اگزما یا مورد مشکوکی را دارد بهتر است از پزشک او یک وقت ملاقات بگیرید. توصیههای زیر میتواند به شما کمک کند:
مدت زمان حمام را کوتاه کنید: حمام کردن پوست کودک را خشک میکند، زیرا چربیهای طبیعی موجود روی سطح پوست را همراه با چرک و کثیفی پاک میکند اما اگر چند راهکار احتیاطی را انجام دهید، حتی حمام روزانه نیز نباید مشکلی برای پوست کودکتان ایجاد کند. به جای حمام ۳۰ دقیقهای، مدت زمان حمام کودک را به حدود ۱۰ دقیقه کاهش دهید. به جای آب داغ از آب گرم استفاده کنید و صابون کم به کار ببرید. از یک پاککنندهٔ بدون عطر و بو و غیرصابونی که بسیار ملایمتر از صابون معمولی است استفاده کنید. بگذارید فرزندتان قبل از شستوشو در وان حمام حاوی آب خالی، خوب بازیهایش را بکند تا مدت زیادی در آب صابونی ننشیند و قالب صابون یا مادهٔ پاککننده را در آب وان نیندازید. احتمالاً بهتر است که حمام حباب را از برنامهٔ همیشگی حمام فرزندتان حذف کنید یا حداقل آن را به مواقع خاصی محدود کنید.
در مصرف مرطوبکننده اسراف کنید: وقتی کودک را از وان بیرون میآورید، سریع او را با حوله کمی خشک كنید و بلافاصله به پوستش مرطوبكننده بزنید. زدن مرطوبکننده طی چند دقیقه پس از بیرون آوردن کودک از وان، آبی را که هنوز از حمام در پوست او مانده است حفظ میکند. هرچه لایهٔ کرم ضخیمتر و بیشتر باشد بهتر است. اگر پوست کودکتان با وجود استفادهٔ روزانه از مرطوبکننده هنوز هم خشک است، استفاده از یک کرم یا پماد غلیظتر را جایگزین کنید. پمادها از لحاظ نگه داشتن رطوب در پوست بهترین گزینه هستند، اما میتوانند احساس چرب بودن زیادی ایجاد کنند. برای پیشگیری از این مشکل، مقدار کمی پماد استفاده کنید و به آرامی آن را روی پوست بمالید.
همچنین میتوانید مرطوبکننده را دو بار در روز یعنی یک بار پس از حمام و یک بار در طول روز به پوست کودک بزنید. اگر فرزندتان صبوری لازم برای مراسم کرممالی طول روز را ندارد، میتوانید هنگام این کار آهنگ یا ویدیوی مورد علاقهاش را برایش پخش کنید یا اگر کودک به اندازهٔ کافی بزرگ شده است، اجازه دهید خودش کار مالیدن کرم را انجام دهد تا شاید آن را برایش خوشایندتر کند.
همینطور اگرچه روغن حمام ممکن است ایدهٔ خوبی برای خشکی پوست به نظر برسد، اما این روغنها میتوانند وان یا کف حمام را به شکل خطرناکی لیز کنند و بیشتر روغن هم در هر صورت به راهآب تخلیه میشود و استفاده از یک نرمکننده یا مرطوبکنندهٔ پوست پس از حمام راهکار بهتری است.
اجازه ندهید نمک یا کلر روی پوست کودک خشک شود: کلر و آب شور هر دو میتوانند اثر خشککنندهٔ زیادی داشته باشند. پس از شنا در استخر یا دریا، بدن کودک را با آب شیرین بشویید و سپس مرطوبکننده را درحالیکه پوست کودک هنوز مرطوب است به بدنش بزنید.
بدن کودک را هیدراته نگه دارید: پوست خشک کمبود رطوبت دارد. برای جایگزینی رطوبتی که از پوست کودک تبخیر میشود، در تمام طول سال مقدار زیادی مایعات به او بدهید. اگر فرزندتان هنوز کوچک است، حداقل در شش ماه اول تنها به او شیر مادر یا شیر خشک بدهید و نه هیچ چیز دیگری بدهید، مگر اینکه پزشک او توصیهٔ دیگری داشته باشد. به خاطر داشته باشید که اگر از مرطوبکننده استفاده نکنید، نوشیدن مایعات زیاد نیز هیچ تأثیری نخواهد داشت. این کار در واقع مانند ریختن آب در سطلی است که یک سوراخ دارد و بدون استفاده از مرطوبکنندهای که آب را در پوست نگه دارد، آبرسانی به پوست کودک به درستی انجام نمیشود.
از کودک در برابر عوامل محیطی محافظت کنید: اطمینان پیدا کنید که فرزندتان در آب و هوای سرد دستکش میپوشد تا دستهایش از خشک شدن و ترک خوردن در اثر سرما و باد در امان بماند. در همهٔ فصول سال، اقدامات لازم برای محافظت از او در مقابل باد و آفتابسوختگی را نیز انجام دهید.
از مواد خشککنندهٔ خشکی پوست پرهیز کنید: به پوست کودک خود پودر یا عطر نزنید و سعی کنید از محصولات شویندهٔ بدون عطر و بو استفاده کنید. اگر پوست کودکتان خیلی حساس است، میتوانید لباسهایش را دو بار یا بیشتر هنگام شستن آبکشی کنید تا تمام رسوبات باقیمانده از صابون و مواد شوینده پاک شود.
هر چیز تشدید کنندهٔ خشکی پوست را حذف کنید: اگر پوست کودکتان خیلی حساس است، به او لباسهای تنگ یا تهیهشده از پارچهٔ زبر و خشن نپوشانید. همچنین در نظر داشته باشید که برخی از پارچهها، مانند پشم، میتواند برای پوستهای خشک خیلی تحریککننده باشد. درصورتیکه کودک پوستش را خیلی میخاراند، مراقب باشید که ناخنهای کودک را همیشه و به طور منظم تمیز و کوتاه نگه دارید.
عوارض خشکی پوست کودک
اگر روی پوست فرزندتان تکههای قرمز و خارشداری وجود دارد، او ممکن است دچار اگزما شده باشد که به آن درماتیت آتوپیک نیز میگویند. با این حال گاهی اوقات حتی اگزما نیز با مرطوب کردن منظم رفع میشود، بنابراین لازم نیست فوراً و با دستپاچگی به پزشک خود مراجعه کنید، مگر اینکه با وجود تلاشهای شما اگزما بهبود نیابد یا فرزندتان را دچار ناراحتی یا خارش کرده است.
در موارد نادر، پوست خشک میتواند نشانهٔ یک عارضهٔ ژنتیکی به نام ایکتیوز؛ Ichthyosis، یا با نام دیگرش یعنی بیماری ماهیاک باشد. ایکتیوز به صورت خشکی پوست همراه با پوستهپوسته شدن و گهگاهی قرمزی بروز میکند. همچنین این عارضه عموماً با ضخیم شدن پوست کف دست و کف پا همراه است. اگر پزشک احتمال بدهد که فرزندتان ایکتیوز دارد، احتمالاً او را برای ارزیابی و درمان به متخصص پوست ارجاع می دهد.
مراجعه به پزشک برای خشکی پوست کودک
از پزشکتان در مورد راهکارهای مبارزه با خشکی پوست سؤال کنید. اگر فکر میکنید فرزندتان علائم اگزما یا ایکتیوز را که در بالا گفته شد دارد، از مطب پزشک یک وقت ملاقات بگیرید. همچنین اگر پوست کودکتان با درمانهای خانگی بهبود نداشته است یا اگر علائم عفونت مثل ترشح زرد رنگ یا ورمی در اطراف یک ترک پوستی را مشاهده کردید هم به پزشک مراجعه کنید.