کودکآزاری: چطور علائم آزار و اذیت را در کودک پیدا کنیم
مهمترین نشانهٔ کشف یک مورد آزار کودکان حس و غریزهٔ والدین، به ویژه مادرهاست. پس به ندای درونی خود در مورد کودکتان یا در مورد حسی که به یک مراقب دارید اعتماد کنید. اگر مراقبی معیارهای لازم شما را دارد، اما همچنان با او احساس ناراحتی میکنید، بهتر است به حس غریزیتان اعتماد کنید. اما دیگر علائم را چطور کشف کنیم؟ در این مطلب با برخی از این نشانهها آشنا خواهید شد.
نسبت به تغییرات هوشیار باشید
یکی از بهترین راهها برای محافظت از فرزندتان این است که نسبت به هر علامتی که حاکی از وجود مشکلی است هوشیار باشید. اگر فرزندتان به شکل متفاوتی عمل یا رفتار میکند، از او بپرسید مشکل چیست. ممکن است چیزی خیلی ساده باشد، مثلاً در مهدکودک نوبت بازی با اسباببازی مورد علاقهاش به او نرسیده است، اما همچنین میتواند نشانهٔ مشکل عمیقتری باشد.
با کودک حرف بزنید
با آرامش از کودک سؤال کنید و بگویید خوشحالید که او چیزی را که در فکرش است به شما میگوید. به او اطمینان دهید که هر اتفاقی هم که برای او افتاده باشد، هیچوقت تقصیر او نیست و همیشه حرف فرزند خود را باور کنید، چون کودکان به ندرت داستانهایی راجع به بدرفتاری یا آزار از خودشان میسازند.
از کودکتان غفلت نکنید
اگر فرزندتان خیلی کوچکتر از آن است که بتواند مشکل را به شما بگوید، به دنبال نشانههای دیگر باشید. طبق اعلام کارشناسان، بیشتر موارد گزارششده به بخش محافظت از کودکان به دلیل غفلت از کودک است و نه یک آزار فیزیکی واقعی. بنابراین، گذشته از کبودیها یا دیگر علائم آزار فیزیکی که میتوانید انتظار داشته باشید، وجود علائم غفلت از کودک را بررسی کنید. برخی از این علائم میتواند اینها باشد:
- وقتی کودکتان را از مهد برمیدارید یا به خانه میآید، معمولاً به شدت گرسنه یا تشنه است.
- کودکتان همیشه کثیف یا شستهنشده است.
- کودکتان مکرراً ادرار سوختگی، حساسیت وراش یا پوشک کثیفی دارد.
در خانه نیز آگاه باشید
گرچه ما وقتی به آزار یا غفلت از کودکان فکر میکنیم، معمولاً مهدکودک یا سایر مراکز مربوط به کودکان را تصور میکنیم، اما حقیقت این است که بیشتر بدرفتاریها با کودکان در خانه اتفاق میافتد. به عنوان مثال، حتی از طرف دایی، عمو، خاله و یا یکی دیگر از نزدیکان ما!
هرچند بزرگسالان معمولاً قصد صدمه زدن به کودک را ندارند، اما ممکن است تحت فشار باشند و کنترل خود را از دست بدهند یا ممکن است آنها از والدین خود تقریباً همین رفتار را دیده باشند و خودشان هنگام تأدیب و تربیت فرزندشان به آن الگوها رجوع کنند.
کمک بگیرید تا مشکل را حل کنید
مشکلات مالی یا مشکلات مربوط به رابطهٔ والدین با هم، استفاده از مواد مخدر و الکل و حتی انتظارات غیرواقعبینانه از نحوهٔ رفتار کودکان، همه میتوانند والدین را به سمت آسیب زدن به کودک، غفلت از او یا فریاد کشیدن بر سرش بکشاند. اگر یکی از اعضای خانواده احساس کند که به نقطهٔ فروپاشی نزدیک است، باید از کسی کمک بگیرد یا خود شما آگاهانه این کار را انجام دهید. زنگ تفریح و فرصت استراحت هنگام عصبانیت میتواند کمک کند و منابعی برای کمک به بزرگسالان در یاد گرفتن راههای بهتر مقابله در آینده برای شما وجود دارد. همچنین کلاسهای فرزندپروری، مددکاران و مشاوران میتوانند به والدین یا مراقبانی که مشکلات خاصی دارند کمک کنند.
در مورد تربیت کودک بیشتر بدانید.
