هفتهٔ چهارم ماه پنجم بعد از زایمان
در این هفته شما وارد هفتهٔ چهارم از ماه پنجم بعد از زایمان خود شدهاید. در این مطلب میتوانید با برخی از موارد وضعیت زندگی مادر در این هفته و رشد کودک در هفته چهارم از ماه پنجم پس از تولدش آشنا شوید.
زندگی و احساسات مادر
مراقبت از خودتان را که فراموش نکردهاید؟ با گذشت هفتههای پرفشار اولیه و تطبیق با زندگی جدید با حضور یک کودک، بسیاری از والدین وقتی دوباره به خودشان میآیند احساس میکنند با دنیای تازهای روبهرو شدهاند. تکرار و پایانناپذیری مراقبت از کودک نیز میتواند بسیار متفاوت از وظیفهٔ شغلی باشد، به ویژه اگر شغل شما هدفگرایانه یا شامل تعامل زیاد با بزرگسالان بوده است. اما زاههایی برای بازگرداندن تعادل نسبی زندگی وجود دارد که برخی از آنها میتواند شامل موارد زیر باشد:
عضو یکی از گروههای مربوط به والدین شوید: به دنبال گروههایی باشید که علایق شما را پرورش میدهند و از طریق فعالیتها و ارائهٔ منابع از شما پشتیبانی میکنند. در شبکههای اجتماعی و فضای مجازی گروههای زیادی برای مادران شیرده، والدین شاغل و غیره وجود دارد که میتوانید این گروهها را در سایتهای مربوط به کودکان پیدا کنید یا حتی خودتان یک گروه ایجاد کنید. همچنین میتوانید وبلاگهایی را که پدر و مادرها مینویسند بخوانید. این موضوع که دیگر والدین نیز مشکلاتی مشابه شما دارند به شما قوت قلب خواهد داد.
ارتباطات اجتماعی خود را حفظ کنید: با دوستان و بستگان خود در تماس باشید، در شبکههای اجتماعی با والدین دیگر مرتبط شوید، یا اینکه در دنیای واقعی، مثلاً در کافیشاپ یا پارک با آدمهای جدید دوست شوید.
بخشی از وقتتان را به خودتان اختصاص دهید: حتماً در هفته حداقل یک بار به خودتان یک استراحت واقعی بدهید. فرصتی برای استراحت، فکر کردن به خودتان و تجدید قوا. در حالت ایدهآل، هر روز نیم ساعت؛ شاید در زمان چرت زدن کودک، را برای خودتان کنار بگذارید.
مطالعه کنید: یک کتاب را برای زمانی که کودکتان چرت میزند دم دست نگه دارید، حتی اگر در روز بتوانید فقط چند صفحه بخوانید. با این کار میتوانید دقایقی به دنیای داستانها فرار کنید یا چیز جدیدی یاد بگیرید.
گفتوگویی با یک بزرگسال داشته باشید: این گفتوگو از طریق تلفن باشد یا به صورت حضوری، حرف زدن با یک دوست، فامیل یا همسرتان میتواند انرژی شما را تازه کند.
رشد و زندگی کودک
داشتن یک برنامهٔ روتین قبل از خواب که میتواند شامل حمام دادن کودک، شستن دست و پاهایش یا خواندن یک کتاب داستان باشد، ممکن است به خوابیدن کودکتان کمک کند. فکر خوبی است که همیشه قبل از خواب یک رشته کارها را به ترتیب انجام دهید تا به زمان خواب برسید. به عنوان مثال، به کودکتان شیر بدهید، لباس خوابش را تنش کنید، یک کتاب برایش بخوانید، یک لالایی بخوانید یا موسیقی بگذارید و سپس او را در رختخواب قرار دهید.
یک برنامهٔ ثابت قبل از خواب، به شما و کودکتان فرصت زیادی برای تقویت رابطهٔ عاطفی و آرام شدن برای خواب میدهد. میتوانید فعالیتهای قبل از خواب را با همسرتان تقسیم کنید. مثلاً شما کودک را حمام دهید و او داستانی را برایش بخواند. یا اینکه این کار را نوبتی انجام دهید، یعنی هر شب یک نفر از شما مسئول خواباندن و وظایف مرتبط با آن باشد و دیگری استراحت کند.
شاید بد نباشد در این روزها با یکی از موارد مهم که برای کودکان خطرساز است به نام سندرم کودکِ تکانخورده آشنا شوید. سندرم کودک تکانخورده یک نوعِ جدی از آسیب مغزی است و زمانی رخ میدهد که کسی یک کودک را به شدت تکان میدهد و باعث میشود مغز او درون جمجمه حرکت کند. سوءرفتاری که به سندرم کودک تکانخورده منجر میشود عمدی و خشونتآمیز است. این عارضه معمولاً توسط کسی که هنگام مراقبت از کودک کنترل خود را از دست میدهد ایجاد میشود و نوزادان، به ویژه نسبت به این عارضه آسیبپذیر هستند، زیرا عضلات گردن آنها به اندازهٔ کافی برای نگه داشتن سرِ نسبتاً بزرگ و سنگینشان قوی نیست. این نوع بدرفتاری میتواند به صدمات جدی، از جمله کوری، آسیب چشم، تأخیر در رشد، تشنج، فلج و آسیب دائمی به مغز منجر شود و حتی می تواند مرگبار باشد.
کودک تکانخورده ممکن است دچار قولنج یا بیش از حد خوابآلود به نظر برسد، استفراغ کند یا در شیر خوردن مشکل داشته باشد، نفس کشیدنش با دشواری همراه باشد یا ممکن است تحریکپذیر و بهانهگیر شود. اگر مشکوک به سندرم کودکِ تکانخورده هستید و هر کدام از این علائم وجود دارد، بلافاصله با پزشک کودک خود تماس بگیرید یا کودک را به مرکز اورژانس ببرید. اگر درمان فوری پزشکی انجام نشود، وضعیت کودک شما ممکن است بدتر شود و هر گونه آسیب مغزی میتواند دائمی شود. صریح و صادق باشید و همه چیز را در مورد حادثه بگویید تا تشخیص دقیق و بهترین درمان ممکن برای فرزندتان انجام شود.
مراقبت از یک کودک میتواند سخت و خستهکننده باشد، پس لازم است راههای ایمن و سالمی برای مقابله با خشم و عصبانیت بیاموزید. به عنوان مثال، تنفس عمیق، اختصاص زمانی برای استراحت و تفریح به خودتان، درخواست کمک و حمایت از دوستان، خانواده، پزشک خود یا پزشک کودک را یاد بگیرید. اگر احساس میکنید مستاصل شدهاید و هیچ چارهای به ذهنتان نمیرسد، بهتر است کودک خود را در یک محل امن مثل گهوارهٔ کودک بگذارید، اتاق را ترک کنید و در حینی که شما برای کمک به یکی از نزدیکان خود زنگ میزنید اجازه دهید کودک به تنهایی کمی گریه کند.