آیا طبیعی است که کودکم از هر کشمکشی در کتابها یا فیلمها میترسد؟
بله و ترسها و اضطرابها ممکن است در سن چهار تا هشت سالگی به اوج خود برسد، بنابراین این رفتار بسیار منطقی است.
برخی کتابها یا برنامههای تلویزیونی میتوانند ترسهای پنهان بچهها را زنده کنند. حساسیت کودکتان ممکن است برای شما عجیب به نظر برسد، به خصوص اگر او خواهر یا برادری داشته باشد که عاشق داستانهای ترسناک مملو از دعوا و درگیری است و البته هر دو نوع واکنش در محدودهٔ نرمال است. واکنش بچهها نسبت به چنین چیزهایی به اندازهٔ شخصیتهای آنها متفاوت و متغیر است و حساسیت فرزندتان ممکن است صرفاً بخشی از خلق و خوی او باشد.
از طرف دیگر، ممکن است فرزندتان این برنامهها یا داستانها را ناراحتکننده بیابد، چون خودش با موقعیت دردآور و اضطرابآوری روبهروست. شاید در مدرسه مورد قلدری کودکان دیگر قرار میگیرد یا با سبک انضباطی معلمش مشکل دارد. کمی جستوجو و تحقیق آرام و ملایم انجام دهید تا بفهمید مشکل چیست و سپس در مورد آن مشکلات با او صحبت کنید.
در مورد حذف برخی کتابها و برنامههای تلویزیون، سرنخهای فرزندتان دنبال کنید. مثلاً آیا در بیشتر موارد، به محض بسته شدن کتاب یا پایان برنامه، بچهٔ شما به سراغ چیز دیگری میرود و اضطرابش از بین میرود؟ یا مدت زیادی را خیلی مضطرب باقی ماند؟ اگر اینطور است باید توجه بیشتری نشان دهید.
برای مثال، ممکن است کودک پس از تماشای جادوگر شهر اُز (Oz)، هفتهها در مورد جادوگر بدجنس پریشان باشد. اضطراب او حتی ممکن است در زندگیاش اختلال ایجاد کند. برای مثال، ممکن است دیگر تمایلی به بازی در اتاق خود نداشته باشد، یا از حمام رفتن بترسد. اضطراب بیش از حد بخشی طبیعی از دوران کودکی نیست و باید بررسی شود.
تشخیص تفاوت بین اضطراب مسئلهساز و ترسهای طبیعی دوران کودکی همیشه آسان نیست، بنابراین سعی نکنید خودتان آن را تشخیص دهید. اگر نگرانیای دارید با پزشک متخصص اطفال، یک درمانگر و روانشناس کودک یا مشاور مدرسه صحبت کنید. بهطورکلی، به سمت کمک گرفتن متمایل باشید، نه سرسختی و تحمل کردن، چون اگر اضطرابی در میان باشد، بهتر است زودتر کشف شود.
حتی اگر در نهایت فرزندتان به کمک احتیاج داشته باشد، مطمئناً به این معنی نیست که قرار است ساعتها روی کاناپهٔ روانکاو بنشیند. در حقیقت، ممکن است برای غلبه بر ترسهای آزاردهنده به کمک چندانی هم نیاز نداشته باشد. شاید فقط به بازیدرمانی گروهی یا کمی مشاوره نیاز داشته باشد یا شاید تدابیری کمکی که به والدین آموزش داده میشود کافی باشد.