زندگی نوزادان زودرس پس از تولد در هفته‌های مختلف بارداری

زندگی نوزادان زودرس پس از تولد در هفته‌های مختلف بارداری

زندگی کودکان همیشه برای والدین از اهمیت بالایی برخوردار است و این اهمیت وقتی حساس‌ و پررنگ‌تر می‌‌شود که مربوط به سلامت کودک باشد و به احتمال زیاد سلامت کودکانی که زودتر از موعد مقرر زایمان مادران و تولدشان به دنیا می‌آیند قابل توجه‌تر و حساس‌تر از دیگر کودکان خواهد بود. در این مطلب می‌توانید با زندگی و سلامت کودکان زودرس متولدشده در قبل از هفتهٔ ۲۶ بارداری تا هفتهٔ ۳۶ بارداری آشنا شوید.

تولد نوزادان قبل از هفتهٔ ۲۸ بارداری

درصد نوزادانی که تا این حد زود به دنیا می‌آیند نسبت به کل نوزادان اندک است، اما آنها معمولاً بیشترین مشکلات را در زمینهٔ سلامت و عارضه‌ها دارند. بیشتر نوزادانی که قبل از هفتۀ ۲۸ بارداری به دنیا می‌آیند در هنگام تولد وزن بسیار پایینی در حدود کمتر از یک کیلو و ۴۳ گرم دارند و تقریباً همۀ این نوزادان نیازمند درمان با اکسیژن، سورفکتانت و دستگاه‌های مکانیکی برای کمک در تنفس هستند. این نوزادان کمتر از آن رشد کرده‌اند که بتوانند به طور همزمان بمکند، ببلعند یا نفس بکشند، بنابراین تا زمانی که به این مهارت‌ها دست پیدا می‌کنند از طریق تزریق داخل وریدی تغذیه می‌شوند. همچنین آنها اغلب هنوز نمی‌توانند گریه کنند یا به خاطر لوله‌ای که در گلویشان است، صدای گریه‌شان شنیده نمی‌شود و بیشتر روز را می‌خوابند. این نوزادان خیلی کوچک، قوام عضلانی بسیار اندکی دارند و بیشتر آنها خیلی کم حرکت می‌کنند.

نوزادانی که در این سن به دنیا می‌آیند از نظر ظاهری بسیار متفاوت از نوزادان فول‌ترم دیگر هستند. پوستشان چروکیده و قرمز و ارغوانی است و به قدری نازک است که شما می‌توانید عروق خونی زیر آن را ببینید. صورت و بدن آنها پوشیده از موی نرمی است که کرک‌های جنینی نامیده می‌شود و از آنجا که این نوزادان فرصتی برای ذخیرۀ چربی نداشته‌اند،‌ بسیار لاغر به نظر می‌رسند. چشم‌هایشان نیز به احتمال زیاد بسته است و هیچ مژه‌ای ندارند. این نوزادان همچنین ریسک بالایی برای ابتلا به یک یا چند مشکل ‌پزشکی دارند، هرچند بیشتر نوزادانی که قبل از هفتۀ ۲۶ بارداری به دنیا می‌آیند زنده نمی‌مانند و بیشتر آنهایی نیز که در هفتۀ ۲۶ یا ۲۷ بارداری به دنیا می‌آیند، ممکن است برای یک دورۀ طولانی در بخش مراقبت‌های ویژۀ نوزادان بستری شوند.

تولد نوزادان بین هفته‌های ۲۸ تا ۳۱ بارداری

این نوزادان اگرچه بزرگ‌تر هستند و معمولاً بین ۹۰۰ تا یک کیلو و ۸۰۰ گرم وزن دارند، اما از لحاظ ظاهری کاملاً شبیه نوزادانی هستند که زودتر از این زمان و در هفته‌های قبل به دنیا آمده‌اند ولی احتمال بالاتری برای زنده ماندن دارند. بیشتر این نوزادان نیازمند اکسیژن، ‌سورفکتانت و دستگاه‌های مکانیکی برای کمک به نفس کشیدن هستند. برخی از این نوزادان را می‌توان با شیر مادر یا شیر خشک از طریق لوله‌ای که از بینی یا دهان وارد معده‌شان شده است تغذیه کرد، اما برخی دیگر از این نوزادان نیز نیاز دارند که با تزریق داخل‌ وریدی تغذیه شوند.

برخی از این نوزادان می‌توانند گریه کنند. آنها می‌توانند حرکت کنند گرچه حرکاتشان می‌تواند تشنجی باشد. نوزادی که در این سن به دنیا می‌آید می‌تواند انگشتتان را بگیرد. این نوزادان می‌توانند چشم‌هایشان را باز کنند و به تدریج می‌توانند برای دوره‌های کوتاهی، بیدار و هشیار بمانند. هرچند نوزادانی که بین هفتۀ ۲۸ تا ۳۱ بارداری به دنیا می‌آیند در خطر ابتلا به عارضه‌ها و مشکلات پزشکی هستند، اما وقتی این عارضه‌ها بروز می‌کند، به اندازۀ مواردی که در نوزادان متولدشده قبل از هفتهٔ ۲۸ به وجود می‌آید جدی نیست.

تولد نوزادان بین هفته‌های ۳۲ تا ۳۳ بارداری

حدود ۹۸ درصد از نوزادانی که در این سن به دنیا می‌آیند زنده می‌مانند. بیشتر آنها بین یک کیلو و ۳۶۰ گرم تا دو کیلو و ۲۶۰ گرم وزن دارند و لاغرتر از نوزادان فول‌ترم به نظر می‌رسند. برخی از آنها می‌توانند بدون کمک نفس بکشند و بسیاری از آنها فقط به اکسیژن مکمل برای کمک به تنفس‌ نیاز دارند. برخی از آنها را می‌توان از سینۀ مادر یا با شیشه‌شیر تغذیه کرد، اما آنهایی که در تنفس مشکل دارند احتمالاً به تغذیه با لوله نیاز خواهند داشت. نوزادانی که در این سن به دنیا می‌آیند در مقایسه با نوزادان زودرس‌تر احتمال کمتری برای ابتلا به معلولیت‌های جدی ناشی از تولد زودرس دارند.

تولد نوزادان بین هفته‌های ۳۴ و ۳۶ بارداری

این نوزادان معمولاً سالم‌تر از نوزادانی هستند که زودتر به دنیا آمده‌اند و تقریباً به اندازۀ نوزادان فول‌ترم شانس زنده‌ ماندن دارند. نوزادنی که بین هفتۀ ۳۴ و ۳۶ بارداری به دنیا می‌آیند اغلب دو کیلو تا دو کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارند، بنابراین ممکن است لاغرتر از نوزادان فول‌ترم به نظر برسند. این نوزادان هنوز هم در مقایسه با نوزادان فول‌ترم ریسک بالاتری برای مشکلات سلامت نوزادان شامل مشکلات تنفسی، تغذیه، تنظیم دمای بدن و عارضۀ زردی دارند. این مشکلات معمولاً خفیف است و بیشتر نوزادان خیلی زود از آنها بهبود پیدا می‌کنند.

بیشتر نوزادانی که در این سن به دنیا می‌آیند نیز می‌توانند از سینۀ مادر یا با شیشه‌شیر تغذیه شوند، اما برخی از آنها و به ویژه آنهایی که در تنفس مشکل دارند ممکن است برای مدت کوتاهی به تغذیه با لوله نیاز داشته باشند. همچنین از آنجا که کارشناسان می‌گویند در هفتۀ ۳۵ بارداری، وزن مغز جنین تنها دو سوم وزن مغز نوزادان فول‌ترم است، نوزادانی که بین هفتۀ ۳۴ و ۳۶ بارداری به دنیا می‌آیند بعید است دچار معلولیت‌هایی جدی شوند که ناشی از تولد زودرس باشد.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط