احساسات پدرها و نقش مهم آنها در مراقبت از نوزادان نیازمند مراقبت‌های خاص

احساسات پدرها و نقش مهم آنها در مراقبت از نوزادان نیازمند مراقبت‌های خاص

نوزاد کوچک و دوست‌داشتنی شما گاهی ممکن است زودتر از موعد مقرر تولدش از راه رسیده باشد یا با یک بیماری به دنیا آمده باشد که نیازهای ویژه‌ای دارد. به همین دلیل، شادی شما از تولد فرزندتان ممکن است با کمی نگرانی و غم و اندوه مخلوط باشد. تولد یک نوزاد زودرس یا بیمار برای تمام اعضای خانواده اضطراب‌آور و سخت است، اما می‌تواند برای شما به عنوان یک پدر بیشتر از دیگران ناراحت‌کننده باشد، زیرا ممکن است غیر از نگرانی برای نوزاد و همسرتان، نگران فرزندان دیگر،‌ وظایف شغلی و مسائل مالی دیگری در این زمینه باشید. در این مطلب می‌توانید با اطلاعات و نکاتی برای مواجهه با تولد یک نوزاد زودرس یا بیمار آشنا شوید تا این دورۀ سخت را برایتان کمی آسان‌تر کند.

تجربۀ احساسات قوی و متضاد

شما به عنوان یک پدر باید انتظار تجربۀ احساساتی قوی و شدید را که ممکن است به شدت با یکدیگر متضاد باشد داشته باشید. لازم است بدانید که هرچند برخی از آنها می‌تواند بسیار قوی باشد، اما تمامشان طبیعی است و بیشتر پدران تعدادی از آنها را با هم تجربه می‌کنند. به مرور زمان و وقتی نوزادتان قوی‌تر می‌شود،‌ برخی از احساسات منفی ممکن است کاهش پیدا کند و جای خود را به احساس بهتری بدهد. برخی از این احساسات شامل موارد زیر است:

  • اضطراب و ترس دربارۀ وضعیت پزشکی نوزاد و آیندۀ او
  • غم و اندوه برای خراب شدن نقشه‌هایتان برای زایمان همسرتان و تولد نوزاد
  • خشم و عصبانیت از ایجاد تغییرات ناگهانی در زندگی‌تان
  • احساس درماندگی و کلافگی به خاطر ناتوانی از کمک به نوزادتان
  • عشق و احساس غرور و افتخار شدید نسبت به نوزادتان
  • شگفتی از پیشرفت نوزاد و غلبه کردنش بر موانع موجود
  • امیدواری به آیندۀ روشن و رویای شما در مورد کودکتان
  • تنش ناشی از فشارهای مختلف مثل‌ تلاش برای حمایت از همسرتان، درگیری با نگرانی‌های مالی،‌ مدیریت نیازهای خانه و محل کار و وقت گذاشتن برای نوزاد و کودکان دیگرتان

توجه به احساسات خود و بروز آنها

تولد نوزاد با یک مشکل یا بیماری، فشار زیادی به رابطۀ شما با همسرتان و همچنین رابطه‌تان با دیگر اعضای خانواده‌ وارد خواهد کرد. مهم است که در طول بیماری نوزاد،‌ احساساتتان را با همسرتان در میان بگذارید تا بتوانید از یکدیگر حمایت کنید و هر دوی شما از این تجربه قوی‌تر بیرون بیایید. زنان و مردان گاهی به شکل متفاوتی با مشکلات روبه‌رو می‌شوند. برخی مردان تمایل دارند که احساسشان را پیش خودشان نگه دارند تا نگرانی همسرشان را کمتر کنند، ولی یک زن ممکن است احساس کند این رفتار بی‌توجهی و بی‌تفاوتی شما را نشان می‌دهد، پس انتظار چنین برخوردی را نیز داشته باشید.

همچنین شما و همسرتان ممکن است بسیاری احساسات مشابه را در زمان‌های متفاوتی تجربه کنید، پس بپذیرید که ممکن نیست همیشه هماهنگ باشید. شما،‌ همسرتان‌ و خانواده‌های شما ممکن است واکنش‌های متفاوتی به یک وضعیت نشان دهند. سعی کنید توضیح دهید که چه احساساتی دارید و‌ گاهی به احساسات دیگران نیز گوش دهید و با آنها همدردی کنید. همچنین شما و همسرتان ‌ممکن است در مورد اینکه دربارۀ وضعیت نوزاد چه اطلاعاتی را می‌خواهید به اقوام و دوستانتان بگویید، نظرات متفاوتی داشته باشید. گاهی مادران ممکن است ترجیح دهند جزئیات کمتری را در مورد وضعیت پزشکی نوزادشان به دیگران بگوید، زیرا احساس می‌کنند که مسئول وضعیت فعلی نوزاد هستند. مهم است که به این تفاوت‌ها احترام بگذارید و با هم تصمیم بگیرید که چه چیرهایی را می‌خواهید با دیگران در میان بگذارید و چه چیزهایی را مایلید فقط برای خودتان نگه دارید.

کمک به مراقبت از نوزاد

شما می‌توانید هر کاری می‌توانید برای نوزادتان انجام دهید و نقش مهمی در بهبود کودک بازی کنید. را‌ه‌های کمک شما به مراقبت از نوزاد شامل موارد زیر است:

  • با نوزادتان وقت بگذرانید. هرچه زمان بیشتری را در کنارش بگذرانید،‌ راحت‌تر با وضعیت او و نحوهٔ مراقبت از او کنار می‌آیید.
  • با کارکنان بخش مراقبت‌های ویژه آشنا شوید و نگرانی‌های خود را در مورد مراقبت‌هایی که از نوزادتان می‌شود با آنها در میان بگذارید.
  • در مورد نیازهای مراقبتی و پزشکی نوزادتان اطلاعات کسب کنید.
  • چیزی به نام سؤال احمقانه وجود ندارد، پس هر ابهامی در مورد مراقبت از نوزاد برایتان پیش آمد، آن را از پزشک یا کارکنان بپرسید.
  • تصمیماتتان در مورد مراقبت پزشکی از نوزاد را با مشارکت همسرتان بگیرید.
  • به محض اینکه پزشک اجازه داد،‌ نوزادتان را لمس کنید و در آغوش بگیرید.

اگرچه نوزادتان ممکن است ظریف و شکننده به نظر برسد اما نگران نباشید، اتفاق بدی برایش نمی‌افتد و بدانید که نوزادتان صدا و لمس شما را می‌شناسد.

اجازه به دیگران برای کمک

شما نمی‌توانید همزمان همه جا باشید، پس اولویت‌های خود را تعیین کنید و اجازه دهید دیگران بقیۀ کارها را انجام دهند. در این صورت فرصت بیشتری برای بودن در کنار کسانی خواهید داشت که بیشترین نیاز را به شما دارند‌. شما یک پدر هستید، پس به غریزۀ خودتان اعتماد کنید و برای کارهای زیر برنامه‌ریزی کنید:

  • درخواست کمک کنید و کمک‌های اطرافیان را بپذیرید. بسیاری از اقوام و دوستان می‌خواهند کمک کنند، اما مطمئن نیستند که چه باید بکنند.
  • اگر فرزندان دیگری در خانه دارید،‌ سعی کنید برایشان وقت بگذارید و به آنها اطمینان بدهید که دوستشان دارید، زیرا آنها هم برای مادرشان و نوزاد نگران هستند.
  • فهرستی از تمام کارها مثل غذا پختن،‌ نظافت، خرید خانه و‌ بردن بچه‌ها به مدرسه تهیه کنید که دیگران می‌توانند به شما در آنها کمک کنند.
  • از یک دوست یا فامیل قابل اعتماد بخواهید که به نمایندگی از شما، ‌اطلاعاتی را که شما و همسرتان توافق کردید دربارۀ وضعیت نوزاد و پیشرفت او به دیگر اعضای خانواده و دوستان بگوید.
  • ساعت‌های کارتان را محدود کنید تا بتوانید با نوزاد، همسر و بچه‌های دیگرتان وقت بگذارنید.
  • وضعیت نوزاد را با مدیر یا کارفرمای خود در میان بگذارید، تا اگر مجبور شوید به طور غیرمنتظره محل کار را ترک کنید، ‌با شما همکاری شود.
  • حس شوخ‌طبعی خود را حفظ کنید. هر وقت ممکن است،‌ سعی کنید دربارۀ مشکلاتتان شوخی کنید. شوخ‌طبعی می‌تواند التیام‌بخش باشد و یک موقعیت دشوار را برای همه آسان‌تر کند.

پشتیبانی و حمایت از همسرتان

مادران نوزادان زودرس یا بیمار نگرانی‌های ویژه‌ای دارند. همسر شما در روزهای اول پس از زایمان ممکن است به پشتیبانی و درک بیشتری نیاز داشته باشد. شاید خیلی خسته،‌ ناراحت یا غمگین‌تر از آن باشد که بتواند مدت زیادی را در بخش مراقبت‌های ویژه بماند. همچنین بسیاری از مادران نوزادان زودرس یا بیمار دربارۀ وضعیت نوزادشان احساس مسئولیت و گناه می‌کنند. برخی از راه‌های کمک به همسرتان در چنین شرایطی شامل موارد زیر است:

  • عکس‌هایی از نوزاد به همسرتان نشان دهید و جزئیات مراقبت‌های روزمره از نوزاد را با او در میان بگذارید.
  • صبور باشید، زیرا ترس‌ها،‌ درد،‌ خستگی و تغییرات هورمونی یک تازه‌مادر می‌تواند او را حساس‌تر و تحریک‌پذیرتر از معمول کند.
  • به همسرتان اطمینان خاطر بدهید. به احساساتش گوش کنید و با او همدردی کنید، اما مطمئنش کنید که او مسبب این اتفاق نیست.
  • در دوشیدن و پمپ شیر همسرتان و آماده کردن بطری‌ها یا گذاشتنشان در یخچال و بردن به بیمارستان کمک کنید.
  • همسرتان به خاطر نگرانی نوزاد،‌ ممکن است خواب یا خوراک کافی نداشته باشد. مراقبش باشید و او را تشویق کنید تا از خودش مراقبت کند.
  • او را به خاطر ماندن کنار نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه، دوشیدن شیر‌ و هر کاری که انجام می‌دهد‌ ستایش کنید.

انجام خودمراقبتی‌های تازه‌پدران

از خودتان مراقبت کنید. هیچ‌کس از شما انتظار ندارد که سوپرمن باشید. برای قوی ماندن و مراقبت از خانواده‌تان حتماً به فکر خودتان هم باشید و راه‌های زیر را امتحان کنید:

  • از دیگران کمک بگیرید.
  • خواب کافی داشته باشید و رژیم غذایی سالمی را حفظ کنید.
  • هر جایی توانستید، حتی روی نیمکت حیاط بیمارستان کمی استراحت کنید.
  • سعی کنید حتی برای چند دقیقه فعالیت‌هایی را مثل نرمش انجام دهید که استرس شما را کم می‌کند.
  • صحبت کردن با پدرانی که نوزادانی شبیه کودک شما دارند، می‌تواند به شما کمک کند، زیرا هیچ‌کس بهتر از آنها نمی‌تواند وضعیت شما را درک کند.

اگرچه ممکن است این را ندانید، اما شما اکنون هم نقش مهمی در زندگی نوزادتان بازی می‌کنید و عضوی از تیم مراقبت‌های ویژه هستید که برای قوی‌تر شدن نوزاد تلاش می‌کند. شما شرایط آسایش نوزاد و مراقبت از او را فراهم کرده‌اید، ‌از او پشتیبانی می‌کنید‌ و از پیشرفت‌های او طوری خوشحال می‌شوید که فقط یک پدر می‌تواند این کار را بکند. پدر یک نوزاد زودرس یا بیمار بودن می‌تواند دشوار باشد، پس به خاطر همۀ کارهایی که برای کمک به فرزند و همسرتان انجام می‌دهید به خودتان افتخار کنید و بدانید که این روزها سرشار از لحظاتی است که وجود مستمر شما در آن تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط