غم و اندوه مادران پس از تولد ﻧﻮزاد
تجربۀ احساس بغض و ناراحتی بلافاصله پس از زایمان در میان مادران بسیار رایج است. داشتن یک کودک میتواند برای شما شادی به ارمغان بیاورد، اما از طرفی هم میتواند باعث شود شما با مسائلی دست و پنجه نرم کنید که هرگز انتظارشان را نداشتید. ممکن است احساس خستگی، نگرانی یا ناراحتی داشته باشید یا حس کنید که گرفتار شدهاید یا ناگهان متوجه شوید در حال گریه کردن برای چیزهایی هستید که پیش از این شما را ناراحت نمیکرد. اشتهای شما نیز ممکن است افزایش یا کاهش یابد و شاید نتوانید خوب بخوابید. همچنین ممکن است تحریکپذیر و عصبی شوید و نگران این باشید که آیا برای کودکتان مادر خوبی خواهید بود یا از این موضوع بترسید. در این مطلب میتوانید با دلایل احساس غم و اندوه پس از تولد نوزاد و روشهای برطرف کردن آن آشنا شوید.
دلایل غم یا اندوه پس از تولد نوزاد
غم و اندوه مادران پس تولد نوزاد میتواند با تغییرات فیزیکی، عوامل عاطفی یا هر دو مورد ایجاد شود. بدن شما پس از زایمان به سرعت در حال تغییر خواهد بود. سطح هورمونها کاهش یافته و سینههایتان ممکن است در اثر پر شدن شیر، متورم شود و در بیشتر مواقع خسته باشید. این واقعیتهای فیزیکی میتواند به تنهایی برای ایجاد حزن و اندوه کافی باشد.
از نظر عاطفی نیز ممکن است نگران مواردی چون سلامت کودک، مادر شدن یا انس گرفتن با شرایط جدید زندگی باشید و مسئولیتهای جدید شما میتواند برایتان کمی بیش از اندازه باشد. تمام این عوامل کمک میکند تا شما دچار نوعی غم و ناراحتی پس از زایمان شوید. مطمئن باشید که تمام این احساسات در طول چند هفتۀ اول پس از زایمان طبیعی است و شما هرگز در پشت سر گذاشتن این روزها تنها نیستید و همسر و خانوادۀ شما برای کمک خواستن از آنها در کنارتان هستند، پس لازم است به آنها اعتماد کنید و مشکلات خود را با آنها و پزشکتان در میان بگذارید.
روشهایی برای داشتن احساس بهتر پس از تولد نوزاد
اندوه پس از تولد نوزادتان معمولاً خودبهخود و طی دو هفته از بین میرود، اما در طول این زمان، باید به خوبی استراحت کنید و نکاتی را برای بهبود سریعتر در نظر بگیرید که برخی از این نکات شامل موارد زیر است:
دریافت حمایت از جانب خانواده و دوستان: داشتن حس حمایت اطرافیان در تجربه و گذر از این دوران زندگی، کمک بزرگی به شما میکند. حتی اگر در حال انس گرفتن با این واقعیت جدید هستید که مجبورید به تمام نیازهای یک موجود کوچک پاسخ دهید، مهم است که خودتان را در این فرایند نادیده نگیرید. البته گفتن این موضوع راحتتر از انجام دادنش است، بنابراین برای کمک خواستن خجالت نکشید.
داشتن و ایجاد حس تکیهگاه: به افرادی که از شما مراقبت میکنند تکیه کنید. احساستان و هر چیزی را که خوشحالتان میکند با همسرتان به اشتراک بگذارید. یک دوست مورد اعتماد نیز میتواند با دلسوزی به حرفهایتان گوش بدهد یا در کارهای خانه به شما کمک کند.
داشتن استراحت کافی و خواب: کمخوابی ممکن است غم شما را شدیدتر کند، بنابراین تلاش کنید هر زمان که ممکن است استراحت کنید، حتی یک چرت ۱۰ دقیقهای هم میتواند به شما کمک کند.
پیدا کردن زمانی برای ورزش کردن: سعی کنید هر روز قدری ورزش سبک داشته باشید. یک پیادهروی در هوای تازه یا اگر هوا خوب نبود، قدم زدن در هر مکانی که برایتان مطلوب و دلچسب است مثل یک مرکز خرید با هوای مناسب میتواند خلقوخوی شما را کمی تغییر دهد.
ارتباط با دیگر تازهمادران: مادران دیگری که تازه زایمان کردهاند نیز میتوانند کمک خوبی برای آرامش شما باشند. شما با پیوستن به این گروهها میتوانید از خانمهایی که تجربۀ مشابهی دارند، حمایت عاطفی دریافت کنید.
کمک به مادران دچار غم و اندوه پس از زایمان
شاید شما یکی از همکاران، دوستان یا بستگان یک تازهمادر باشید و بخواهید کمکی هرچند کوچک به او بکنید. بهترین کاری که میتوانید انجام دهید، این است که این تازهمادر را قانع کنید که هیچ مشکلی وجود ندارد و بسیاری از خانمها پس از زایمان چنین احساسی را دارند. او احتمالاً خسته است و در مورد شرایطش مطمئن نیست و اگر این اولین فرزند اوست، پیش از این هرگز چنین تجربهای را نداشته است، پس جای تعجب نیست که او احساس درماندگی داشته باشد.
سعی کنید تا آنجا که میتوایند برای گوش دادن به حرفهایش، کمک کردن و حمایت عاطفی در کنارش باشید. اگر نیاز دارد گریه کند، او را ترغیب به این کار کنید و به او بگویید که کاری بزرگ را انجام داده است. اگر اجازۀ این کار را دارید، رفتوآمد ملاقاتکنندگان را به کمترین میزان برسانید و به او یادآوری کنید که مجبور نیست همین الان همۀ اطرافیان دور و نزدیک خانوادۀ خود یا خانوادۀ همسرش را ببیند.
به او کمک کنید تا مراقب خودش باشد. اصرار کنید تا جایی که ممکن است بخوابد و زمانی که چرت میزند از کودکش مراقبت کنید. کمکش باشید تا برنامهریزیهای روزانه را انجام دهد، اولویت را به کارهای مهم بدهید و کارهای جانبی را فعلاً فراموش کنید. در انجام امور و کارهای روزانۀ خانه مثل شستوشوی لباسها یا پختن غذا کمکش کنید و در نهایت به او بگویید از این که در کنار او و کودکش هستید خوشحالید و آنها را تنها نمیگذارید.