تشخیص ژنتیکی پیش از لانهگزینی جنین
تشخیص بیماریهای ژنتیکی پیش از لانهگزینی جنین یا pgd، آزمایشی است که در آن پیش از انتقال رویانهای تشکیلشده به روش لقاح خارج از رحم یا ivf به درون رحم، آنها را از نظر نقصهای ژنتیکی بررسی میکنند و در نهایت رویانهای سالم به رحم منتقل میشوند. این آزمایش میتواند نقصهایی را تشخیص دهد که ممکن است باعث مشکل در لانهگزینی جنین شود. در این مطلب میتوانید با چگونگی انجام آزمایش pgd و لزوم انجام آن آشنا شوید.
چگونگی انجام آزمایش pgd
آزمایش تشخیص ژنتیک پیش از لانهگزینی جنین یا pgd، فرایندی است که در آن رویانی که بیرون از رحم لقاح داشته و رشد کرده است برای بررسی مشکلات ژنتیک مورد آزمایش قرار میگیرد. این آزمایش با فرایند عادی ivf آغاز میشود که شامل استخراج تخمک و بارورسازی آن در آزمایشگاه است.
پس از سه روز، رویان به هشت سلول تقسیم خواهد شد. در این مرحله یک یا دو سلول از رویان استخراج میشود. این سلولها از نظر وجود ژن معیوب ارزیابی میشوند و پس از فرایند pgd و شناسایی رویانهای سالم، عمل انتقال رویان به رحم انجام خواهد شد تا فرایند لانهگزینی و رشد خود را ادامه دهند. در صورت وجود رویانهای سالم بیش از حد مورد نیاز، آنها را منجمد میکنند تا در صورت ناموفق بودن این چرخۀ درمان، در چرخههای بعد مورد استفاده قرار گیرند و رویانهای حاوی ژن معیوب از بین برده میشوند.
در مورد لانهگزینی جنین بدانید.
ضرورت انجام آزمایش pgd
تمامی زوجهایی که فرزند آنها در معرض خطر به ارث بردن یک بیماری یا عارضۀ ژنتیکی است، میتوانند از تشخیص ژنتیک پیش از لانهگزینی جنین استفاده کنند. در این آزمایش، متخصص میتواند مشکلات احتمالی رویان را ارزیابی کند که ممکن است منجر به مشکل در لانهگزینی مناسب آن در رحم شود. پزشک در فرایند درمان ناباروری ممکن است در شرایط زیر آزمایش تشخیص ژنتیکی پیش از لانهگزینی را توصیه کند:
- زنان ۳۵ ساله یا بیشتر
- زنانی با سابقۀ سقط جنین مکرر
- زنانی با بیش از دو بار درمان ivf ناموفق
- زوجهای حامل اختلالات ژنتیکی وابسته به جنسیت
- زوجهای حامل اختلالات تکژنی
- زوجهایی با اختلالات کروموزومی
آزمایش pgd همچنین میتواند برای تعیین جنسیت فرزند در روش ivf، مورد استفاده قرار گیرد. با انجام pgd میتوان بیش از صد عارضۀ ژنتیکی متفاوت را تشخیص داد و به این دلیل که pgd پیش از لانهگزینی رویان در رحم انجام میشود، به پزشک امکان انتخاب رویانهای سالم را پیش از انتقال به رحم مادر میدهد. با این وجود که pgd به کاهش احتمال تشکیل نطفۀ فرزندی با اختلالات ژنتیکی کمک میکند، اما نمیتواند خطر ابتلا به این اختلالها را کاملاً از بین ببرد.
در برخی موارد برای اطمینان از سلامت ژنتیکی جنین، نیاز به انجام آزمایشهای بیشتری در دوران بارداری است. برخی بیماریهای ژنتیکی با این وجود که در فرد وجود دارند، اما تنها در میانسالی زنان و مردان علائم خود را بروز میدهند. به خاطر داشته باشید که pgd نمیتواند جای آزمایشهای دوران بارداری را بگیرد. اگر مایل به انجام pgd هستید، با پزشک، مشاور ژنتیک یا متخصص باروری دربارۀ گزینههای پیش روی خود صحبت کنید.