آیا طبیعی است که فرزندتان هنوز اصرار دارد با چرخ کمکی دوچرخهسواری کند؟
جواب درست به این ارتباط دارد که آیا فرزندتان وقتی سوار دوچرخه نیست مشکلات تعادلی دارد یا خیر. اگر کودک شما بهطورکلی مشکلی در تعادل ندارد، پس هیچ دلیلی برای نگرانی در مورد تمایلش به نگه داشتن چرخهای کمکی دوچرخه هم وجود ندارد.
شاید فرزند شما از احساس امنیتی که چرخهای کمکی برایش فراهم میکنند، لذت میبرد یا ممکن است هنوز آمادهٔ چیزی که برایش تغییر بزرگی به نظر میآید نباشد و شاید صرفاَ به دلایل نوستالژیک چرخها را دوست داشته باشد. تمام اینها هیچ ایرادی ندارد و هرچه این موضوع کمتر بزرگ شود، بچه زودتر آمادهٔ جدا کردن آنها میشود.
بنابراین، بهتر است به او فشار نیاورید. جدا کردن چرخها باید به انتخاب خود کودک باشد. پذیرش به فرزند شما کمک میکند اعتماد به نفسی را که لازم دارد کسب کند. پس اشاره به اینکه دوست صمیمی او یا خواهرش در سه سال گذشته بدون چرخ کمکی دوچرخهسواری کرده است، نتیجهٔ معکوس خواهد داشت.
در جامعهٔ رقابتی و موفقیتمحور ما، والدین گاهی اوقات تحت فشارند تا مطمئن شوند فرزندانشان با همسالان خود «همتراز و همسطح» هستند و اصطلاحاً عقب نمیمانند، اما سعی کنید به یاد داشته باشید که هر کودکی با سرعت خاص خودش رشد میکند و تمام آن صداهای مقایسهگر را نشنیده بگیرید. نیازی نیست به فرزندانتان فشار بیاورید تا سریعتر از آنچه میخواهند بزرگ شوند.
با این حال، اگر فرزندتان محرمانه به شما گفت که میخواهد از چرخها خلاص شود اما احساس ترس میکند، حتماَ به کمکش بروید. مدتی روی آن کار کنید، اما مطمئن شوید که این کار را به شکل «بازیگوشانه و نه خیلی هدفمند» انجام میدهید. به این ترتیب، او احساس تحت فشار بودن نمیکند.
اگر نگرانید که کودک شما ممکن است مشکلات تعادل حرکتی داشته باشد، چند بازی تعادلی ساده را با او انجام دهید و طوری که متوجه نشود عملکردش در بازیها را زیر نظر بگیرید. این را به شکل سرگرمی برگزار کنید و نه یک تکلیف. برای مثال، یک طناب ضخیم از معمول را توی خانه که امنتر است روی زمین قرار دهید و با هم رویش راه بروید. اگر مشکوک هستید که مشکلی در تعادل وجود دارد، با پزشک فرزندتان مشورت کنید.