حمایت و پشتیبانی از نوزاد زودرس بستری در NICU
وقتی نوزادتان پس از تولدش در بخش NICU بستری است، هرچه بیشتر دربارۀ وضعیت و مراقبت‌های پزشکی نوزادتان بدانید، بهتر می‌توانید از او نگهداری کنید، از حقوقش دفاع کنید یا حامی او باشید. همچنین بهتر می‌توانید در مراقبت از او با تیم پزشکی بیمارستان همکاری کنید. در این مطلب می‌توانید با برخی از حمایت‌ها و مراقبت‌هایی که می‌توانید در بخش مراقبت‌های ویژۀ نوزادان در بیمارستان انجام دهید آشنا شوید.
پرسیدن سؤالات احتمالی از مراقبان
طبیعی است که سؤالات زیادی دربارۀ وضعیت پزشکی نوزادتان و آینده‌اش داشته باشید. ممکن است همان روز اول بخواهید دربارۀ همه چیز از پزشکتان سؤال کنید یا برعکس برای شنیدن پاسخ‌های پزشک نیاز به کمی زمان داشته باشید تا توان و تحمل لازم را پیدا کنید. همچنین ممکن است لازم باشد برخی سؤالات را چند بار بپرسید، زیرا پاسخ‌های پزشکان و پرستاران می‌تواند پیچیده باشد و شما نتوانید همۀ آنها را در خاطرتان نگه دارید. گاهی نیز یک پاسخ قطعی برای پرسش‌های شما وجود ندارد، پس برای دریافت اطلاعات اجازه دهید حس کنجکاوی‌تان راهنمای شما باشد و وقتی سؤالی به ذهنتان می‌رسد آن را گوشه‌ای بنویسید تا هر زمان که توانستید به دنبال پرسیدن آن از مراقبان باشید. برخی از سؤالاتی که می‌توانید بپرسید شامل موارد زیر است:
- آیا می‌توانم نوزادم را بغل کنم؟
- برای مراقبت از کودکم چه کاری می‌توانم بکنم؟
- امروز وضعیت کودکم چطور است؟
- آیا چیزی تغییر کرده است؟
- چه عاملی باعث این عارضه شد؟
- این دستگاه یا این دارو چه کمکی به نوزاد من می‌کند؟
- از فرزند من چه آزمایشاتی گرفته خواهد شد؟
- آزمایشات چه اطلاعاتی فراهم می‌کند؟
- چه کسی مسئول مراقبت از نوزاد من است؟
- اگر سؤالی در مورد وضعیت نوزاد داشته باشم، باید با چه کسی تماس بگیرم؟
- اگر تغییر عمده‌ای در وضعیت نوزادم ایجاد شود، چطور به من خبر می‌دهید؟
بد نیست اگر از تیم پزشکی کودکتان بخواهید اطلاعاتی کتبی به شما بدهند یا هنگام ملاقات با پزشکان یاداشت بردارید تا بتوانید پاسخ‌هایشان را به یاد داشته باشید و مرور کنید. همچنین اگر می‌خواهید یک شخص دیگر هم این اطلاعات مهم را بشنود، می‌توانید از یک عضو معتمد خانواده یا یک دوست نزدیک بخواهید که در این مواقع کنارتان باشد.
والدین به عنوان عضوی از تیم پزشکی کودک
از همان آغاز، ایجاد یک رابطۀ کاری خوب با پرسنل بخش مراقبت‌های ویژۀ نوزادان را یکی از اهداف خود قرار دهید. هرچه با مرور زمان پزشکان و پرستاران کودکتان را بیشتر می‌شناسید، نزدیک شدن به آنها و پرسیدن سؤال نیز برایتان راحت‌تر خواهد شد. شما می‌توانید با خوش‌رویی و مؤدبانه از آنها بخواهید تا اطلاعات مربوط به وضعیت نوزادتان را با شما در میان بگذارند. وقتی در مورد مراقبت از نوزادتان باید تصمیات مهمی گرفته شود، شما هم باید در آن تصمیم‌گیری‌ها شرکت داده شوید، زیرا شما و مراقبان پزشکی کودکتان یک تیم هستید و یک هدف مشترک را دنبال می‌کنید.
گاهی اوقات هم ممکن است از چیزهایی که یاد می‌گیرید و اطلاعاتی که کسب می‌کنید نگران شوید، اما اینکه ندانید قضیه چیست یا باید انتظار چه چیزی را داشته باشید می‌تواند ترسناک‌تر از این ندانستن باشد. قطعیت نداشتن هیچ چیز یا نبود وضعیتی قطعی، بخشی مشترک از تجربۀ تمام کسانی است که نوزادشان در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شود، اما شما هرچه بیشتر در مورد وضعیت نوزادتان و اقدامات درمانی انجام‌شده یا در حال انجام یاد می‌گیرید، احساس کنترل بیشتری بر اوضاع پیدا می‌کنید. همچنین هرچه بیشتر بدانید، بیشتر می‌توانید در چگونگی وضعیت نوزادتان شرکت داشته باشید و از کودکتان طرفداری و حمایت کنید.
