سرویسیت: التهاب دهانهٔ رحم
سرویسیت یا التهاب دهانهٔ رحم چیست و چه علائمی دارد؟ التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت، التهاب انتهای باریک و تحتانی رحم است که به درون واژن باز می‌شود. این عارضه معمولاً علائمی ندارد. در صورت بروز علائم، احتمال ایجاد مواردی مانند خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، درد حین رابطهٔ جنسی یا هنگام انجام معاینات لگن و ترشحات غیرطبیعی از واژن وجود دارد. در این مطلب به شکل کامل با علائم سرویسیت، علل ایجاد آن، تشخیص، پیشگیری و درمان التهاب دهانهٔ رحم آشنا شوید.
سرویسیت
سرویسیت نوعی التهاب دهانهٔ رحم است. گردن یا دهانهٔ رحم که سرویکس (Cervix) نام دارد، انتهای باریک و تحتانی رحم است که به داخل واژن باز می‌شود. سرویسیت را عفونت گردن رحم نیز می‌نامند.
علائم احتمالی التهاب دهانهٔ رحم شامل خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، درد هنگام رابطهٔ جنسی واژینال یا حین معاینهٔ لگنی و ترشحات غیرطبیعی از واژن است. با این حال، ممکن است سرویسیت داشته باشید و هیچ علائمی را تجربه نکنید.
التهاب دهانهٔ رحم اغلب ناشی از یک عفونت آمیزشی، مانند کلامیدیا یا سوزاک است اما می‌تواند به دلایل غیرعفونی نیز ایجاد شود. درمان موفقیت‌آمیز التهاب دهانهٔ رحم شامل درمان علت زمینه‌ای التهاب است.
علائم التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت
در اغلب موارد، التهاب دهانهٔ رحم هیچ علامت و نشانه‌ای ایجاد نمی‌کند و ممکن است فقط پس از معاینهٔ لگنی پزشک به هر دلیل دیگری، متوجه شوید که این مشکل را دارید. علائم در صورت وجود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- مقدار زیادی ترشحات غیرعادی از واژن
- ادرار مکرر و دردناک
- درد هنگام رابطهٔ جنسی
- خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
- خونریزی واژینال بعد از رابطهٔ جنسی که با دوره قاعدگی همراه نیست.
علل التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت
علل احتمالی عفونت گردن رحم عبارت‌اند از:
عفونت‌های آمیزشی: بیشتر اوقات، عفونت‌های باکتریایی و ویروسی که التهاب دهانهٔ رحم را ایجاد می‌کنند از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. التهاب دهانهٔ رحم می‌تواند ناشی از عفونت‌های مقاربتی شایع (STIs) از جمله سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیازیس و تبخال تناسلی باشد.
واکنش‌های آلرژیک: حساسیت به اسپرم‌کش‌های ضدبارداری یا به لاتکس موجود در کاندوم ممکن است منجر به سرویسیت شود. واکنش به محصولات بهداشتی زنانه مانند دوش واژینال یا دئودورانت‌های زنانه نیز می‌تواند باعث التهاب دهانهٔ رحم شود.
رشد بیش از حد باکتری: رشد بیش از حد برخی باکتری‌هایی که به طور معمول در واژن وجود دارند؛ واژینوز باکتریایی، می‌تواند منجر به عفونت گردن رحم شود.
عوامل خطرساز یا افزایش‌دهنده در التهاب دهانهٔ رحم
شرایط زیر ریسک بیشتری برای سرویسیت یا التهاب دهانهٔ رحم ایجاد می‌کند:
- انجام رفتارهای جنسی پرخطر، مانند رابطهٔ جنسی محافظت‌نشده، رابطهٔ جنسی با چند شریک جنسی یا رابطهٔ جنسی با فردی که رفتارهای پرخطر دارد.
- شروع رابطهٔ جنسی واژینال از سن پایین
- سابقهٔ ابتلا به عفونت‌های آمیزشی
عوارض التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت
دهانهٔ رحم به عنوان مانعی برای جلوگیری از ورود باکتری‌ها و ویروس‌ها به رحم عمل می‌کند. هنگامی که این دهانه عفونی می‌شود، ریسک منتقل شدن عفونت به داخل رحم افزایش می‌یابد.
التهاب دهانهٔ رحم که در اثر سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود می‌تواند به بافت پوششی رحم و لوله‌های فالوپ گسترش یابد و منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود. این بیماری عفونتی در اندام‌های تناسلی زنانه است که در صورت درمان نشدن می‌تواند باعث مشکلات باروری شود.
التهاب دهانهٔ رحم همچنین می‌تواند خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی حین رابطهٔ جنسی با شریک آلوده را افزایش دهد.
پیشگیری از التهاب دهانهٔ رحم
برای کاهش خطر ابتلا به سرویسیت ناشی از عفونت‌های آمیزشی، هر بار که رابطهٔ جنسی دارید به طور مداوم و به شکل صحیح از کاندوم استفاده کنید. کاندوم در برابر شیوع بیماری‌های آمیزشی مانند سوزاک و کلامیدیا که می‌تواند منجر به التهاب دهانهٔ رحم شود بسیار مؤثر است.
بودن در یک رابطهٔ طولانی‌مدت که در آن هم شما و هم شریک غیرآلودهٔ شما متعهد به داشتن رابطهٔ جنسی انحصاری با یکدیگر هستید، می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت‌های آمیزشی را کاهش دهد.
تشخیص التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت
برای تشخیص التهاب دهانهٔ رحم، پزشک احتمالاً یک معاینهٔ فیزیکی انجام می‌دهد که شامل موارد زیر است:
معاینهٔ لگن: در طول این معاینه، پزشک اندام‌های لگنی را از نظر تورم و حساسیت به لمس بررسی می‌کند. او همچنین ممکن است یک اسپکولوم را در واژن قرار دهد تا دیواره‌های فوقانی، تحتانی و جانبی واژن و دهانهٔ رحم را مشاهده کند.
جمع‌آوری نمونه آزمایش: در فرایندی مشابه تست پاپ اسمیر، پزشک از یک گوش‌پاک‌کن کوچک یا یک برس برای برداشتن نمونه‌ای از مایع دهانهٔ رحم و واژن استفاده می‌کند. او نمونه را برای آزمایش عفونت به آزمایشگاه می‌فرستد. تست‌های آزمایشگاهی روی نمونه ادرار نیز ممکن است انجام شود.
درمان التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت
التهاب دهانهٔ رحمی که ناشی از واکنش آلرژیک به محصولاتی مانند اسپرم‌کش یا محصولات بهداشتی زنانه است، نیازی به درمان ندارد. اگر التهاب دهانهٔ رحم ناشی از یک عفونت آمیزشی باشد، هم خود شخص و هم شریک جنسی او به درمان نیاز خواهد داشت که اغلب با داروهای آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌ها برای بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا یا عفونت‌های باکتریایی از جمله واژینوز باکتریایی تجویز می‌شوند.
در صورت ابتلا به تبخال تناسلی، پزشک ممکن است داروهای ضدویروسی را تجویز کند که به کاهش مدت‌زمان علائم التهاب دهانهٔ رحم کمک می‌کند. با این حال، هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. تبخال یک بیماری مزمن است که ممکن است در هر زمانی به شریک جنسی شخص نیز منتقل شود.
پزشک همچنین ممکن است تکرار آزمایش را برای التهاب دهانهٔ رحمی که ناشی از سوزاک یا کلامیدیاست، توصیه کند. برای جلوگیری از انتقال عفونت باکتریایی به شریک جنسی، باید تا پایان درمان توصیه‌شده توسط پزشک از رابطهٔ جنسی اجتناب کنید.
آماده شدن برای ویزیت پزشک
چه زمانی برای سرویسیت باید به پزشک مراجعه کرد؟ در صورت تجربهٔ علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:
- ترشحات مداوم و غیرعادی از واژن
- خونریزی واژینال نامرتبط به قاعدگی
- درد حین رابطهٔ جنسی
التهاب دهانهٔ رحم ممکن است به طور اتفاقی در طول معاینهٔ لگنی روتین کشف شود و اگر به دلیل عفونت نباشد، ممکن است نیازی به درمان نباشد. با این حال، اگر علائم غیرمعمول واژینال را تجربه کردید که شما را به وقت گرفتن از پزشک ترغیب کرد، به احتمال زیاد لازم است به متخصص زنان خود مراجعه کنید. اطلاعاتی در مورد آماده شدن برای ویزیت پزشک و کارهایی که می‌توانید قبل از ویزیت انجام دهید اینهاست:
- از استفادهٔ تامپون خودداری کنید.
- از دوش واژینال استفاده نکنید.
- تاریخ‌های داشتن رابطهٔ جنسی با شریک جنسی خود را بدانید.
- فهرستی از تمام داروها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید تهیه کنید.
- آلرژی‌های خود را یادداشت کنید.
- سؤالاتی را که از پزشک دارید بنویسید.
