واریس سیاهرگ‌ها بعد از زایمان

واریس سیاهرگ‌ها بعد از زایمان

واریس سیاهرگ‌های ناشی از دوران بارداری معمولاً سه یا چهار ماه بعد از زایمان بهبود پیدا می‌کند، اما گاهی نیز این زمان کمی بیشتر طول می‌کشد. در این مطلب می‌توانید با مدت زمان بهبود واریس، روش‌هایی برای کنترل آن، گزینه‌های درمانی موجود و مواردی که به دلیل احتمال وجود خطر نیازمند مراجعه به پزشک است مثل ترومبوز سیاهرگ سطحی و موارد خطرساز دیگر مانند ترومبوز سیاهرگ عمقی و آمبولی ریه که نیاز به پیگیری و درمان فوری و اورژانسی دارد، آشنا شوید.

مدت زمان بهبود واریس

اگر قبل از بارداری مشکل واریس داشته‌اید، چندین بارداری متعدد داشته‌اید، سابقۀ واریس سیاهرگ‌ها در خانواده دارید، اضافه وزن دارید یا زمانی طولانی سر پا هستید، بعید است که این مشکل بعد از زایمان کاهش قابل توجهی پیدا کند. همین‌طور ممکن است در دوران بارداری دچار عارضه رگ‌های عنکبوتی شده باشید. این سیاهرگ‌های بسیار ریز نزدیک به سطح پوست اغلب در مچ، ساق پا یا صورت دیده می‌شود و دلیل اینکه رگ‌های عنکبوتی نام گرفته‌، این است که اغلب الگویی شبیه تارهای عنکبوت یا شاخه‌های کوچکی دارد که از یک مرکز رو به بیرون می‌رود، گرچه گاهی نیز ممکن است شبیه خطوط باریک مجزا و بدون هیچ الگویی باشد. رگ‌های عنکبوتی باعث ناراحتی نمی‌شود و معمولاً بعد از زایمان از بین می‌رود.

روش‌هایی برای کنترل واریس

راهکارهایی برای کنترل و جلوگیری از بیشتر شدن واریس وجود دارد که برخی از این راهکارها و روش‌ها شامل موارد زیر است:

ورزش کردن: هر روز ورزش کنید. حتی پیاده‌روی کوتاهی در اطراف خانه به افزایش گردش خون کمک می‌کند.

بالا نگه داشتن پاها: هر وقت توانستید پا‌هایتان را بالا بگیرید. وقتی می‌نشینید پا‌هایتان را روی جعبه یا چهارپایه‌ای تکیه دهید و وقتی دراز می‌کشید پاها را روی بالش بگذارید تا بالا بیایند.

درست نشستن: وقتی می‌نشینید پاهایتان را روی هم نیندازید و به صورت ضربدری قرار ندهید. همچنین مدت طولانی بدون وقفه نایستید یا ننشینید و قدم بزنید.

داشتن وزن متناسب: اگر اضافه وزن دارید، بهتر است با پزشکتان درباره روشی برای کاهش وزن بعد از زایمان مشورت کنید.

پوشیدن جوراب واریس: جوراب مخصوص واریس بپوشید. جوراب شلواری‌های مخصوص واریس که ضخامتشان دو برابر جوراب‌شلواری‌های معمولی است، بهترین درمان برای این مشکل است. این جوراب‌ها در فروشگاه‌های لوازم پزشکی و داروخانه‌ها وجود دارد. این جوراب‌ها در قسمت مچ پا تنگ و در قسمت‌های بالاتر گشادتر است و باعث می‌شود تا خون راحت‌تر به سمت بالای بدن و قلب جریان پیدا کند. در نتیجه از ورم کردن پا جلوگیری می‌کند و شاید مانع از بدتر شدن واریس سیاهرگ‌ها شود. برای جلوگیری از جمع شدن خون در پا بهتر است صبح‌ها قبل از بیرون آمدن از تختخواب و در حالت درازکشیده، جوراب را به پا کنید و تا پایان روز آن را درنیاورید. درست است که این جوراب‌های ضخیم ممکن است اذیتتان کند، به خصوص در هوای گرم، اما واریس سیاهرگ شدید ممکن است از پوشیدن این جوراب‌ها آزاردهنده‌تر باشد.

گزینه‌های درمانی موجود برای واریس

اگر واریس سیاهرگ‌ها بعد از زایمان بهبود پیدا نکرد و آزادهنده بود یا حتی اگر فقط به خاطر ظاهرش ناراحت هستید، گزینه‌های درمانی مختلفی دارید. اما بدانید که حتی اگر کاملاً از واریس سیاهرگ‌ها خلاصی پیدا کنید، ممکن است رگ‌های دیگری در آینده مشکل واریس پیدا کنند، به خصوص اگر از لحاظ ژنتیکی مستعد باشید، اضافه وزن داشته باشید یا دوباره باردار شوید. بنابراین با توجه به موقعیتی که دارید، شاید پزشک به شما توصیه کند درمان را تا زمانی که دیگر نمی‌خواهید بچه‌دار شوید، به تعویق بیندازید.

اگر مایلید دربارۀ گزینه‌های درمانی بدانید یا پزشکتان نگران است و فکر می‌کند متخصص باید پاهایتان را معاینه کند، ممکن است شما را به پزشک یا کلینیک تخصصی اختلالات عروقی ارجاع بدهد. متخصص مربوطه که جراح عروق یا پوست است، پاهایتان را معاینه می‌کند و شاید برای تشخیص بهتر مشکل، درخواست سونوگرافی بدهد. متخصص بعد از معاینه و بررسی گزینه‌ها و ریسک‌ها، مزایا و هزینه‌های روش‌های مختلف درمانی را مطرح می‌کند.

درمان‌های مختلفی وجود دارد و درمانی که برای شما مناسب است، با شدت واریس ارتباط دارد. گاهی نیز با نظر پزشکتان استفادۀ ترکیبی از تکنیک‌های موجود بهتر است. اگر متخصص تشخیص دهد که واریس سیاهرگ‌ها باعث نشانه‌هایی می‌شود یا گردش خون در پاها را به خطر می‌اندازد، شاید بیمۀ شما هزینه‌های مشاوره و درمان‌های لازم را پوشش دهد، اما درمان‌هایی که صرفاً برای زیبایی به کار می‌رود، تحت پوشش بیمه نیست.

موارد نیازمند مراجعه به پزشک

شاید واریس سیاهرگ‌ها باعث ایجاد درد یا خارش شود و گاهی ظاهر خوبی نداشته باشد، ولی معمولاً در کوتاه‌مدت ضرری ندارد. اما واریس در خانم‌هایی که مشکل گردش خون دارند، بعد از دوران بارداری خودبه‌خود بهبود پیدا نمی‌کند و ممکن است با گذشت زمان بدتر نیز بشود و در نهایت، ممکن است به مشکلات جدی مانند ورم، تغییرات پوستی، زخم و دردهایی منجر شود که راحت درمان نمی‌شود. برخی از موارد واریس که نیاز به مراجعه به پزشک دارد شامل موارد زیر است:

ترومبوز سطحی سیاهرگی: درون عروق درصد کمی از افرادی که واریس سیاهرگ دارند، لختۀ خون تشکیل می‌شود. این لخته ممکن است باعث التهاب، تورم و گرما شود و سیاهرگ سخت و طناب‌مانند شود و ناحیۀ دور آن قرمز، حساس یا دردناک شود یا سوزش پیدا کند. اگر فکر می‌کنید چنین علائمی دارید، لازم است با پزشک خود مشورت کنید. این لخته‌ها معمولاً به ندرت مشکلی جدی است و پس از چند روز از بین می‌رود، اما لازم است توسط پزشک بررسی شود، زیرا ممکن است شما ترومبوز سیاهرگی سطحی را با یک عارضۀ جدی به نام ترومبوز سیاهرگی عمقی که طی آن لخته‌های خون در سیاهرگ‌های عمیق و معمولاً در پاها جمع می‌شود، اشتباه بگیرید. گاهی نیز ناحیۀ دور لخته‌ای که در پا ایجاد شده است، عفونت می‌کند که در این صورت شاید دچار تب یا لرز شوید و باید بلافاصله با آنتی‌بیوتیک درمان شوید. همین‌طور اگر هر یک از پاهایتان ورم شدید یا درد داشت یا پوست نزدیک سیاهرگ‌ها پا تغییر رنگ پیدا کرد، بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید، زیرا این نشانه‌ها حاکی از مشکلی جدی در گردش خون است.

ترومبوز سیاهرگ عمقی: در ترومبوز سیاهرگی عمقی، لخته‌های خون در سیاهرگ‌های عمیق و معمولاً در پاها جمع می‌شود و دوران بارداری شما را در برابر این نوع ترومبوز آسیب‌پذیر‌تر می‌کند، چه واریس سیاهرگ داشته باشید، چه نداشته باشید، عارضۀ ترومبوز سیاهرگی عمقی شایع نیست و احتمال اینکه در دوران بارداری یا هفته‌های بعد از زایمان دچار این عارضه شوید بسیار کم است، اما زنانی که اختلال لختۀ خون یا استراحت مطلق طولانی‌مدت داشته‌اند ریسک ابتلای بالاتری دارند. اگر مبتلا به ترمبوز سیاهرگی عمقی شده باشید، شاید هیچ نشانه‌ای نداشته باشید یا دچار تورم یک‌طرفه ناگهانی و دردناک در مچ پا، ساق یا ران شوید. شاید وقتی پایتان را خم می‌کنید یا می‌ایستید، بیشتر درد داشته باشید یا شاید کمی تب کنید. اگر متوجه هر یک از این نشانه‌ها شده‌اید، بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید. اگر یکی از این لخته‌ها را داشتید باید بستری شوید و با داروهای رقیق‌کنندۀ خون درمان شوید.

آمبولی ریه: لختۀ خون ایجادشده در عارضۀ ترومبوز عمقی در صورت درمان نشدن، حرکت می‌کند و به سمت ریه‌ها پیش می‌رود. این حالت آمبولی ریه نام دارد و خطر مرگ خواهد داشت. نشانه‌های آمبولی ریه شامل تنگی نفس، تنفس دردناک، سرفه یا خروج خون هنگام سرفه، احساس هراس و ضربان قلب تند است. اگر این نشانه‌ها را دارید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط