بی‌اختیاری ادرار پس از زایمان
پس از گذشت چند ماه از روز زایمان، ممکن است برخی از مادران هنوز هم موقع عطسه یا سرفه کردن، خروج بی‌اختیار ادرار داشته باشند. این اتفاق ممکن است به معنی آن باشد که شما دچار بی‌اختیاری ادرار شده‌اید. در حالت عادی، اعصاب، رباط‌ها و عضلات کف لگن با همکاری یکدیگر ادرار را نگه می‌دارند و مجرای ادرار را می‌بندند تا ادرار خارج نشود. کشش بیش از حد یا آسیب دیدن این نواحی در طول دوران بارداری یا زایمان باعث می‌شود درست عمل نکنند. بی‌اختیاری ادرار یکی از مشکلات شایع زنان باردار است که در برخی موارد این مشکل تا بعد از زایمان هم ادامه پیدا می‌کند. در این مطلب می‌توانید با عوامل افزایش‌دهنده بی‌اختیاری ادرار، راهکارهای بهبود بی‌اختیاری ادرار و موارد نیازمند مراجعه به پزشک در صورت بی‌اختیاری ادرار آشنا شوید.
عوامل مؤثر در افزایش بی‌اختیاری ادرار
احتمال بروز این عارضه در کسانی که زایمان طبیعی داشته‌اند بیشتر از کسانی است که با جراحی سزارین زایمان کرده‌اند، اما حتی برخی از زنانی که اصلاً درد زایمان را پشت سر نمی‌گذارند و با عمل سزارین زایمان می‌کنند نیز بعد از زایمان دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شوند. برخی از تحقیقات نشان داده است که طولانی شدن فاز نهایی زایمان یا درشتی نوزاد احتمال وقوع بی‌اختیاری ادرار را بیشتر می‌کند.
همین‌طور زنانی که دچار چاقی مفرط یا اضافه وزن هستند، چند برابر بیشتر احتمال دارد که دچار این مشکل شوند و زنان سیگاری نیز ریسک بالاتری برای بی‌اختیاری ادرار دارند. عوامل ژنتیکی نیز در این اتفاق نقش دارد. همچنین احتمال بی‌اختیاری ادرار در مادرانی که زایمان‌های متعدد داشته‌اند بیشتر است، به خصوص اگر زایمان‌هایشان طبیعی باشد. این را نیز بدانید زنانی که یائسه هستند نیز، صرف نظر از تعداد دفعات بارداری یا نوع زایمان‌هایی که داشته‌اند، ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شوند.
راهکارهای بهبود بی‌اختیاری ادرار
بیشتر زنانی که در دوران بارداری دچار بی‌اختیار ادرار می‌شوند، مدت کوتاهی بعد از زایمان مشکلشان رفع می‌شود. در برخی از مادران این مشکل طی چند هفته بعد از زایمان کاملاً رفع می‌شود یا دفعاتش بسیار کمتر می‌شود و در برخی دیگر با درجات مختلف و به مدت چند ماه یا حتی بیشتر ادامه پیدا می‌کند. عده‌ای نیز سال‌ها بعد دوباره دچار بی‌اختیاری می‌شوند یا برای اولین بار این مشکل را پیدا می‌کنند، چون این مشکل در سن‌های بالا نیز بین زنان شایع است. برای بهبود این مشکل راه‌حل‌هایی وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
انجام تمرینات کگل: بهتر است به طور منظم تمرینات کگل را انجام دهید تا کم‌کم این تمرین برایتان تبدیل به یک عادت همیشگی شود. این تمرین اگر درست و به دفعات کافی انجام شود، عضلات کف لگن را قوی می‌کند و کنترل ادرار را برایتان راحت‌تر خواهد کرد. اگر مطمئن نیستید که تمرین را درست انجام می‌دهید، از پزشکتان بخواهید روش درست انجام دادنش را به شما یاد دهد.
استفاده از نوار یا پد بهداشتی: شما می‌توانید از پد یا نوار بهداشتی استفاده کنید تا لباس زیرتان کثیف نشود و سعی کنید هنگام عطسه یا سرفه پاهایتان را به هم نزدیک کنید و بچسبانید تا عضلات لگنتان سفت‌تر شود.
کاهش مصرف کافئین: برخی شواهد نشان داده است که مصرف کمتر کافئین به رفع این مشکل کمک می‌کند، پس بهتر است سعی کنید مصرف کافئین روزانۀ خود را کاهش دهید.
فیزیوتراپی لگن: بسیاری از زنانی که مشکل بی‌اختیاری ادرار دارند، با فیزیوتراپی کف لگن مشکلشان رفع می‌شود. همچنین برخی از زنان ناگهان و به طور مکرر احساس اضطراری دفع ادرار دارند، حتی وقتی مثانه‌شان پر نیست. این احساس ممکن است باعث شود بیش از اندازۀ لازم به دستشویی بروند یا قبل از رسیدن به دستشویی کمی ادرار از بدنشان خارج شود. عده‌ای هم نمی‌توانند با اختیار خود دفع ادرار را شروع کنند یا مثانۀ خود را کامل تخلیه کنند. فیزیوتراپی لگن، این گونه مشکلات را نیز بهبود می‌بخشد.
موارد نیازمند مراجعه به پزشک
در برخی موارد لازم است برای رفع مشکل بی‌اختیاری ادرار به پزشک مراجعه کنید، شاید نیاز باشد پزشکتان شما را معاینه کند تا مطمئن شود که دچار عفونت مجاری ادرار نشده‌اید، به خصوص اگر هنگام دفع ادرار، درد یا سوزش دارید. همچنین اگر بی‌اختیاری با وجود تمرینات مرتب کگل رفع نشد، بهتر است با تأیید پزشکتان به یک فیزیوتراپ لگن برای درمان مراجعه کنید.
