آموزش خواب به کودک با روش‌ بدون گریه

آموزش خواب به کودک با روش‌ بدون گریه

اگر دوست ندارید کودکتان را هنگام خواب تنها بگذارید تا گریه کند یا روش‌های ناپدید شدن تدریجی و گریه تا خواب را امتحان کرده‌اید ولی مؤثر نبوده‌ است، می‌توانید یک رویکرد تدریجی‌تر را به نام روش بدون گریه امتحان کنید که شامل گریه‌های کمتری است. اما قبل از هر کاری بدانید چیزی که در مورد یک کودک مؤثر است می‌تواند برای کودک دیگری به همان میزان جوابگو نباشد، بنابراین پیدا کردن روشی که با خانوادهٔ‌ شما سازگار است می‌تواند به کمی آزمون و خطا نیاز داشته باشد. اگر نمی‌دانید از کجا شروع کنید می‌توانید از پزشکی کمک بگیرید که دربارهٔ این موضوعات اطلاعاتی به‌روز و علمی دارد یا از تجربیات والدین آگاه دیگر بهره بگیرید و در صورت انتخاب هر راهی، قبل از اینکه شروع به آزمودن آن روش کنید بهتر است دربارهٔ اصول آموزش خواب به کودکان اطلاعات کسب کنید. در این مطلب می‌توانید با همه چیز در مورد رویکرد خواب بدون گریه برای کودکان آشنا شوید.

اساس و اهداف روش خواب بدون گریه

آنهایی که طرفدار روش بدون گریه هستند اعتقاد دارند زمان قبل از خواب فرصتی برای نزدیکی و ارتباط عاطفی والدین با کودک می‌دهد. با ایجاد یک مراسم روتین آرام و صمیمانه و با پاسخ سریع به درخواست‌های کودک برای تسکین، آرامش و شیر خوردن، این امکان عاطفی برای کودک مهیا می‌شود.

برخی کارشناسان نیز فکر می‌کنند روش‌های گریه تا خواب برای کودکان خوب نیست. این کارشناسان حامی روش بدون گریه اعتقاد دارند که تکنیک‌های گریه تا خواب می‌تواند تداعی‌های منفی در ارتباط با خواب برای کودک ایجاد کند که می‌تواند تا پایان عمر باقی بماند. اما کارشناسان خوابی که رویکرد گریه تا خواب را تشویق می‌کنند و همچنین بیشتر متخصصان اطفال با این عقیده موافق نیستند. آنها می‌گویند تنها گریه کردن برای فواصل زمانی کوتاه با سر زدن‌های مرتب پدر یا مادر، برای کودک آسیب‌زا و تکان‌دهنده نیست و نتیجهٔ این کار هم کودکی است که خوب خوابیده و شادتر است. آنها می‌گویند استراتژی‌های خواب بدون گریه ممکن است باعث شود که کودک برای تسکین و تسلی در زمان خواب کاملاً به والدین وابسته شود و یادگیری اینکه خودش را آرام کند و بخوابد را برای کودک دشوارتر می‌کند.

رویکردها و نظرات کارشناسان مشوق روش بدون گریه

در مورد آموزش خواب با روش بدون گریه به کودکان مطالعاتی انجام شده است که به طور حرفه‌ای دربارهٔ مشکلات خواب پژوهش می‌کنند. برخی از نظرات کارشناسان و روش‌های کمی متفاوت آنها دربارهٔ یاد دادن خوابیدن به کودکان شیرخوار شامل موارد زیر است:

رویکرد مراقبتی و کودک‌محور:‌ برخی کارشناسان و متخصصان اطفال روی رویکرد مراقبتی و کودک‌محور به خواب تأکید می‌کنند و علیه روش‌های آموزش خواب هشدار می‌دهد. آنها توصیه می‌کنند که صبورانه به کودک کمک کنید تا به خواب رفتن را در موقع و زمان مناسب خود یاد بگیرد. این روش معتقد است خواباندن کودک در تخت والدین، جنباندن کودک و شیر دادن به او برای به خواب رفتن و دیگر شکل‌های نزدیکی فیزیکی را به منظور ایجاد تداعی‌های خواب مثبت در حال حاضر و ایجاد عادات خواب خوب در آینده تشویق می‌کند.

رویکرد متعادل و‌ متناسب‌تر: برخی کارشناسان نیز موافق هستند که تداعی‌های خواب باید مثبت باشد اما با تکنیک‌ کودک‌محور موافق نیستند. آنها مخالف این هستند که کودک برای به خواب رفتن به تکیه‌گاه‌هایی مثل شیر خوردن، جنباندن یا ضربه به پشت وابسته شود. آنها توصیه می‌کنند وقتی کودک گریه می‌کند او را در آغوش بگیرید و دوباره در رختخواب بگذارید و هر چند بار که لازم است این کار را تکرار کنید. این تکنیک در حد فاصل بین سبک تربیتی عاطفی کودک‌محور بالا و تکنیک‌های گریه تا خواب مثل روشی که در آن قبل از رفتن پیش کودک باید هر بار زمان بیشتری را منتظر بمانید قرار دارد.

رویکرد سازگارشده با نیاز کودک: برخی کارشناسان نیز برای همهٔ جنبه‌های خواب، رویکردی ملایم، تدریجی و سازگارشده با نیازهای کودک را پیشنهاد می‌کنند. آنها توصیه می‌کنند قبل از گذاشتن کودک در تختش، او را تا وقتی خواب‌آلوده می‌شود بجنبانید و شیر بدهید و اگر گریه کرد فوراً به او پاسخ بدهید. همچنین تأکید می‌کنند که والدین زمان خواب شب، چرت روز و بیدار شدن کودک در طول شب را ثبت کنند تا بهتر بتوانند او را در زمان درست و مشخصی مطابق طبیعتش بخوابانند.

رویکرد خواباندن کودک کنار والدین: برخی هم مخالف آموزش خواب و تشویق کودک به خوابیدن برای فواصل طولانی در شب هستند و به جای آن، آنها والدین را تشویق می‌کنند که سرنخ‌ها و واکنش‌های کودکشان را دنبال کنند و بگذارند در طول شب برای شیر خوردن مکرراً بیدار شود. این حامیان، طرفدار خوابیدن کودک در کنار والدین هستند. البته آنها خواباندن کودک در تخت مشترک با والدین یا در گهواره‌ای کنار تخت والدین را با رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد برای پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد مثل اینکه هیچ پتو یا عروسکی در تخت کودک نباشد تشویق می‌کنند.

نکاتی مفید هنگام امتحان روش خواب بدون گریه

برای خواباندن کودک با روش بدون گریه بهتر است با نکاتی کاربردی و عملی آشنا باشید که برخی از آنها در زیر آمده است:

کودک را زودتر در رختخواب بگذارید: بهتر است ساعت شش و نیم تا هفت شب کودک را در رختخوابش بگذارید. این اشتباه را نکنید که کودک را بیشتر بیدار نگه دارید تا خسته‌تر شود. کودکی که بیش از حد خسته شده، ممکن است در به خواب رفتن مشکل پیدا کند. برخی کارشناسان می‌گویند کودکانی که زودتر به رختخواب می‌روند بیشتر هم می‌خوابند.

تغییرات را به تدریج اعمال کنید: اگر کودک دیرتر می‌خوابد ناگهان ساعت خواب او را از ۹ به هفت تغییر ندهید. هر شب کمی زودتر او را بخوابانید تا به ساعتی که به نظر می‌رسد برای کودکتان بهتر است برسید.

یک مراسم تکراری قبل از خواب تدارک ببینید: مراسمی روتین و آرامش‌دهنده برای قبل از خواب شب پیدا کنید و به آن پایبند بمانید. برای مثال کتاب خواندن، بعد لالایی و سپس رفتن به رختخواب. این کارها را هر شب در همان زمان انجام دهید.

کلمات کلیدی ایجاد کنید: با کمک کلماتی کلیدی به کودک بفهمانید که وقت خواب است. این کلمه می‌تواند یک صدای «ششششش» باشد یا جمله‌ای مثل «وقت خوابه» که با صدای ملایمی گفته شود. وقتی کودک را می‌خوابانید و وقتی او بیدار شده است و می‌خواهید دوباره او را بخوابانید آن صدا یا عبارت را تکرار کنید تا کودک آن را با خوابیدن ارتباط دهد و دوباره به خواب برود.

محیط خواب راحتی مناسب کودکتان ایجاد کنید: برخی کودکان بیش از دیگران به سکوت و تاریکی نیاز دارند. به عنوان مثال، موسیقی ملایم یا صدای ضبط‌شدهٔ‌ طبیعت یا صدای پمپ یک آکواریوم می‌تواند آرامش‌دهنده باشد. اطمینان پیدا کنید که ملافه‌ها‌ راحت باشد و لباس خواب کودک به آن نچسبد یا اصطکاک ایجاد نکند. شما همچنین می‌توانید قبل از گذاشتن کودک در تخت، ملافه را با یک بطری آب گرم یا یک پد قابل گرمایش گرم کنید. اما یادتان باشد به کودک بیش از حد لباس نپوشانید و اتاق را زیاد از حد گرم نکنید.

به هر صدایی که کودک ایجاد کرد واکنش نشان ندهید: یاد بگیرید که گریهٔ‌ واقعی را از یک نالهٔ‌ کوتاه تشخیص دهد. اگر مطمئن نیستید، ایرادی ندارد که یک دقیقه بیرون در منتظر بمانید تا اگر کودکتان خواب است، بی‌دلیل بیدارش نکنید.

میزان تأثیر روش خواب بدون گریه

هیچ استراتژی خوابی برای همهٔ کودکان به بک اندازه مؤثر نیست یا حتی همیشه و به طور مداوم برای یک کودک جوابگو نیست. شما باید از کودکتان شناخت پیدا کنید، انعطاف‌پذیر باشید و ببینید چه روشی برای شما و او مؤثرتر است. حامیان روش بدون گریه می‌گویند که این رویکرد به احتمال خیلی زیاد می‌تواند بیشتر از تکنیک‌های گریه تا خواب زمان ببرد، اما آنها همچنین معتقدند که این روش در درازمدت برای کودکان و والدینشان کمتر آسیب‌زا و ناراحت‌کننده خواهد بود.

در واقع والدین در مورد آموزش خواب، بین مقولهٔ زمان و اشک و گریهٔ کودک یک گزینه دارند. واقعیت انکارناپذیر این است که شما نمی‌توانید یک برنامهٔ منظم برای خواب کودک و در خواب ماندنش در طول شب ایجاد کنید، مگر اینکه بین زمان گذاشتن برای خواباندن هر شب کودک در کنارتان یا تاب آوردن در برابر گریهٔ کودکتان یکی را انتخاب کنید.

در نهایت هم اگر تکنیک و استراتژی‌های روش خواب بدون گریه برای شما و کودکتان مفید نبود، می‌توانید یکی‌ از روش‌های گریه تا خواب یا ناپدید شدن تدریجی را امتحان کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط