شش سال و پنج ماه: کند بودن

شش سال و پنج ماه: کند بودن

کودکتان همچنان شش سال و پنج ماهه است و در این مطلب با بخشی از زندگی و رفتار یک کودک شش سال و پنج ماهه آشنا خواهید شد.

کند و آهسته بودن

کندی و تعلل، رفتاری عادی است اما بعضی از بچه‌ها کندتر از بقیه هستند. برخی از کندکارها ذاتاً رویاپردازند یا به راحتی حواسشان پرت می‌شود. برخی دیگر با تغییر راحت کنار نمی‌آیند یا راحت به وضعیت بعدی انتقال نمی‌یابند. اگر عجله دارید و به نظر می‌رسد زمان برای کودک شما اهمیت چندانی ندارد، می‌توانید این راهکارها را امتحان کنید:

پیشاپیش هشدار بدهید: هنگام انتقال از بازی به سایر تکالیف، هشداری از پنج یا ۱۰ دقیقه قبل می‌تواند تفاوت زیادی در واکنش فرزندتان ایجاد کند.

از قطع کردن بازی‌اش خودداری کنید: بازی‌ بچه‌ها را قطع نکنید، مگر واقعاً مجبور باشید. اگر در نقطه‌ای کلیدی از بازی ویدیویی‌تان از شما بخواهند گل‌ها را آب بدهید، شما نیز ممکن است تعلل کنید.

برنامه داشته باشید: یک برنامه‌ٔ هفتگی یا روزانه برای اوقات مشکل‌ساز ایجاد کنید تا فرزندتان بداند چه کاری باید در چه زمانی انجام شود. بچه‌ها به انتظارات روشن پاسخ خوبی می‌دهند.

تحسینش کنید: وقتی سریع واکنش نشان می‌دهد و درخواست شما را دنبال می‌کند او را تحسین کنید. همچنین از تحمیل عواقبی ساده برای تأخیر کردن نیز نترسید.

از دادن لقب و برچسب بپرهیزید: به او لقب فس‌فسو یا کنددست ندهید. برچسب‌ها می‌توانند آسیب‌زننده باشند و خودشان می‌توانند به رفتارها شکل بد‌هند، یعنی کودکتان ممکن است تلاش کند حرف شما مبنی بر کند بودنش را ثابت کند.

مراقب لحن صدای خود باشید: برخی از بچه‌ها لحظه‌ای که صدای التماس‌آمیز شما در حین گفتن «دیر شد» را می‌شنوند، با خود می‌گویند: «من عجله نمی‌کنم. این واقعاً توجه مامان رو جلب می‌کنه».

یک ساعت ارزان برایش بخرید: بیشتر بچه‌های شش ساله می‌توانند زمان را حداقل تا حد نیم ساعت و ساعت درست بخوانند. مهلت تعیین کنید و به او یادآوری کنید که ساعت خود را نگاه کند.

در مورد تربیت کودکان بیشتر بدانید.

نکتهٔ والدین: تکنولوژی و فناوری

کامپیوترها در هر سایزی که باشند اعتیادآور هستند. اگرچه خوب است که فرزندتان شما را مشغول کار، مطالعه و تعامل با ابزارهای فناوری ببیند، اما از طول و دفعات وقوع این مشاهده آگاه باشید.

ساعت‌هایی را به عنوان «زمان بدون فناوری» در اوقات روزمره‌ٔ خود بگنجانید. زمان‌هایی مثل زمان صرف غذا، در طول روتین خواب شب و شاید حتی یک روز در آخر هفته‌ها. بعضی می‌گویند: «فناوری زندگی واقعی است»، اما همین فناوری، انواع دیگر تعاملات زندگی واقعی را که خانواده‌ها نیاز دارند حذف می‌کند.

در مورد رسانه‌ها و کودکان بیشتر بدانید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط