چهار سال و ۱۰ ماه: تصویر بدنی
در چهار سال و ۱۰ ماهگی کودکتان چه می‌گذرد؟ در این مطلب با بخشی از روزهای زندگی یک کودک چهار سال و ۱۰ ماهه آشنا شوید.
تصویر بدنی
تحقیقات نشان می‌دهد که بیشتر بچه‌ها در سن پیش‌دبستانی بر این باورند که «لاغر زیباست» و «چاق زشت است» و تلویزیون تأثیر زیادی در این باورها دارد. بنابراین، سن پیش‌دبستانی برای تقویت تصویر مثبت از بدن خود خیلی زود نیست. اما چه کار باید کرد تا کودکتان تصور مثبتی از بدن و ظاهر خودش و دیگران داشته باشد؟
یک راه خوب برای شروع این است که در مورد مشکلاتی که با بدن خودتان دارید، به ویژه جلوی بچه‌ها صحبت نکنید. اگر همیشه رژیم دارید، از وزن خود شکایت می‌کنید یا روزی چند بار روی ترازو می‌‌روید، فرزندتان این پیام را دریافت می‌کند که اینها چیزهایی است که او نیز باید رویشان تمرکز کند.
همین موضوع در مورد اظهار نظر در مورد ظاهر افراد دیگر نیز صدق می‌کند. پس بهتر است آن را به یک قانون خانوادگی تبدیل کنید. به عنوان مثال، اظهار نظر درباره‌ٔ ظاهر دیگران را ممنوع و سعی کنید این پیام را به کودکتان بدهید که مردم همه جور شکل و اندازه‌ای دارند.
اگر نگران وزن فرزندتان هستید، از پزشک کودک خود سؤال کنید که کودک نسبت با الگوی رشد گذشته‌اش، اکنون در کجای نمودار رشد قرار دارد. به شاخص توده‌ٔ بدنی یا BMI او نگاه کنید. این عدد بیانگر رابطه‌ٔ بین وزن و قد است. پزشکان از دو سالگی از شاخص توده‌ٔ بدنی به عنوان نشانه‌ای از سلامت و رشد مناسب بچه‌ها استفاده می‌کنند.
شاخص توده‌ٔ بدنی به خودی خود چاقی را تشخیص نمی‌دهد، اما متخصصان اطفال باید آن را در کنار معاینه‌ٔ فیزیکی، بررسی تاریخچهٔ سلامت والدین یا مراقبان کودک و گاهی اوقات تست‌های آزمایشگاهی استفاده کنند تا بفهمند کودک از لحاظ وزنی در چه وضعیتی است.
تنوع سایز هم کاملاً طبیعی است و شاخص توده‌ٔ بدنی بالا ممکن است بیانی طبیعی از میراث ژنتیکی کودک باشد! بنابراین، بعد از فهمیدن عدد شاخص توده‌ٔ بدنی فرزندتان، مراقب باشید که چگونه از آن استفاده می‌کنید.
به جای تلاش برای کنترل سایز و شکل بدن فرزندتان، تلاش‌های خود را به سمت تشویق رفتارهای سالم سوق دهید. مطالعات نشان داده‌اند که تلاش برای دستکاری مقدار غذایی که بچه‌ها می‌خورند می‌تواند آنها را در آینده در معرض ریسک اختلالات خوردن مانند پرخوری و پرخوری اجباری قرار دهد. اگرچه عجیب به نظر می‌رسد اما ایجاد محدودیت در درازمدت، به جای حفظ وزن سالم منجر به افزایش وزن می‌شود.
اگر نگرانید که وزن فرزندتان بیشتر از حد طبیعی برای او است، رژیم غذایی‌اش را محدود نکنید یا مدام در مورد کارهایی که باید «ترک کند»، مثل خوردن هله‌هوله و لم دادن روی مبل حرف نزنید. به جایش، محیطی ایجاد کنید که عادت‌های خوب را ترغیب می‌کند.
غذاهای سرشار از مواد مغذی را در وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌هایی که ساعت منظمی دارند به کودک بدهید. زمان نشستن پای کامپیوتر، تلویزیون و سایر نمایشگرها را محدود کنید. دستگاه‌های دارای نمایشگر را بیرون از اتاق کودک خود نگه دارید. گردش‌های خانوادگی فعالانه‌ای را برنامه‌ریزی کنید. ورزش به بچه‌ها کمک می‌کند تا از بدن خود به خاطر نحوه‌ٔ عملکردش سپاسگزار باشند، نه به خاطر ظاهر آن.
البته برخی از بچه‌ها هم در به دست آوردن وزن کافی برای سالم بودن مشکل دارند. یک معاینه و سنجش شاخص توده‌ٔ بدنی ممکن است در تشخیص این موضوع نیز کمک کنند. اگر وزن‌گیری نامناسب فرزندتان به خاطر بیماری زمینه‌ای نیست، وعده‌ها و میان‌وعده‌های سالم و پرکالری به او بدهید. حتی اگر وزن فرزندتان به نظر متناسب است، فکر خوبی است که در خانه محیطی ایجاد کنید که از گزینه‌های غذایی سالم پشتیبانی کند.
ایجاد عزت نفس از دیگر اقدامات در حمله به تصویر منفی از خود است. از تلاش‌های فرزندتان تعریف کنید. عکس‌هایی از او را در خانه و محل کار خود به نمایش بگذارید. مهم‌تر از همه، هرگز از ظاهر فرزند خود انتقاد نکنید، حتی یک اظهار نظر بی‌ملاحظه می‌تواند ده‌ها اظهار نظر مثبت را بی‌اثر کند و مدت بسیار طولانی‌تری در ذهن بماند.
مطالب کامل حرف زدن با کودکان در مورد چیزهای سخت را بخوانید.
نکتهٔ والدین: پس‌انداز برای مدرسه و دانشگاه
نزدیک بودن زمان رفتن به پیش‌دبستانی بدان معنی است که تا چشم به هم بزنید، فرزندتان در اولین سال رفتن به دانشگاه است. اگر برنامه‌ٔ پس‌اندازی را برای دانشگاهش شروع نکرده‌اید، بررسی گزینه‌ها را در اولویت کارهایتان قرار دهید. حتی پس‌اندازهای متوسط می‌تواند تا وقتی فرزندتان ۱۸ ساله می‌شود، به رقم قابل توجهی برسد.
اگر فرزندتان قرار است به یک مدرسه‌ٔ ابتدایی دولتی برود، شاید بتوانید پولی را که قبلاً برای مهدکودک هزینه می‌کردید به یک حساب پس‌انداز واریز کنید یا ببینید چه هزینه‌های کوچکی را می‌توانید از زندگی حذف کنید.
در مورد معرفی پول به بچه‌ها بدانید.
