سه درس مهم از یک آموزگار پیش‌دبستانی مشهور یاد بگیریم
ویویان پیلی مربی و نویسنده‌ٔ مشهوری بود که 13 کتاب در زمینه‌ٔ آموزش کودکان خردسال منتشر کرده است. این معلم و نویسنده در زمینه‌ٔ آموزش دوران اوایل کودکی، میراثی از دانش و معرفت در زمینه‌ٔ مشاهده‌ٔ بچه‌هایمان، رشد اجتماعی و عاطفی‌شان و گفت‌وگو با آنها در مورد تفاوت‌هایمان را به یادگار گذاشته است. داستان‌های پیلی به ما در مورد رشد کودک و چگونگی بیشترین استفاده از زمانی را یاد می‌دهد که با فرزندانمان می‌گذرانیم. در این مطلب با سه آموزه‌ٔ کلیدی برای آموزش بچه‌ها آشنا شوید.
به بچه‌ها توجه کنید
این آموزگار تمام زندگی حرفه‌ای خود را با مشاهده و یادگیری از بچه‌ها گذراند. او به طور بی‌پایانی درباره‌ٔ رشد کودک کنجکاو بود و متعهد بود بفهمد چگونه می‌توان دنیا را برای کودکان بهتر کرد. پس خاطر تلاش این معلم هم که شده است، مدتی را فقط به مشاهده‌ٔ کودک خود بگذرانید. به مواردی که به نظر می‌رسد علاقه‌اش را برمی‌انگیزد، چیزهایی که با آنها در کشمکش است و نحوهٔ تعامل او با دیگران توجه کنید.
اگر می‌خواهید یک قدم جلوتر بروید، مشاهدات خود را یادداشت کنید. سؤالات خود را بنویسید تا بتوانید بعداً دوباره به آنها بازگردید و در مورد آنچه مشاهده کرده‌اید تعمق کنید. اختصاص دادن زمانی به این کار می‌تواند درک و بینش جدیدی در مورد فرزندتان به شما بدهد.
نحوهٔ حرف زدن با کودکان را بدانید.
یادگیری اجتماعی و عاطفی مهم است
در کتاب اصلی پیلی با نام «نمی‌توانید بگویید که نمی‌توانید بازی کنید»، پیلی به موضوع طرد کودکان توسط کودکان پیش‌دبستانی می‌پردازد. پیلی به جای این‌که تمام توجه خود را به کودکانی که طرد شده‌اند معطوف کند، فکر کرد که پرداختن به بچه‌های طردکننده نیز به همان اندازه یا حتی بیشتر مهم است. کتاب او توضیح می‌دهد که هنگام معرفی قانون «نمی‌توانید به دیگران بگویید نمی‌توانید بازی کنید» در کلاس پیش‌دبستانی‌اش چه اتفاقی افتاد.
زمانی را صرف گفت‌وگو با کودک در مورد تعاملات اجتماعی با بچه‌ها کنید. آنها غالباً برای ایجاد روابط دوستی مثبت به کمک نیاز دارند. از تدابیر مهمی برای کمک به کودک نوپای خود برای دوست پیدا کردن و از این پیشنهادهایی برای کمک به بچه‌های بزرگ‌تر در روابط دوستی کمک بگیرید.
در مورد رشد احساسی و اجتماعی بچه‌ها بدانید.
درباره‌ٔ تفاوتهای آدم‌ها صحبت کنید
در سال 1979، پیلی کتاب «معلم سفید» را درباره‌ٔ تجربیات خود از چگونگی صحبت در مورد نژاد با کودکان نوشت. او در 1995 در کتاب «کوانزا و من» و در 1997 در کتاب «دختری با مدادرنگی قهوه‌ای» مجدداً به این موضوع بازگشت. در این کتاب‌ها، پیلی اهمیت صحبت با کودکان در مورد تفاوتهای ما انسان‌ها را بررسی کرد.
بچه‌ها از سن بسیار پایین متوجه تفاوت در اندازه، شکل و رنگ پوست افراد می‌شوند. وقتی ما در مورد این تفاوت‌ها صحبت نمی‌کنیم، بچه‌ها می‌توانند با خود فرض کنند که تفاوت‌ها بد است. صحبت در مورد انواع تنوع و دگرسانی‌ها مهم است و تفاوتهای فیزیکی می‌تواند نقطه‌ٔ خوبی برای شروع باشد. این کار را با یادگیری نحوهٔ صحبت کردن در مورد نژاد با کودک و به‌طورکلی اهمیت به این موضوع که چطور نژادپرست نباشیم شروع کنید.
