چطور شیوهٔ غذا خوردن مناسب را به کودک زیر دو سال یاد بدهید

چطور شیوهٔ غذا خوردن مناسب را به کودک زیر دو سال یاد بدهید

شیوهٔ غذا خوردن مناسب نیز مثل دیگر آداب رفتاری در کودکان به مرور زمان ایجاد می‌شود ولی شما می‌توانید به محض این‌که فرزندتان توانست روی صندلی پایه‌بلند بنشیند، شروع به آموزش برخی مفاهیم پایه کنید، فقط باید بسیار صبور باشید و اصلاً انتظار زیادی از یک کودک نوپای زیر دو سال نداشته باشید، چون آداب درست غذا خوردن با تمرین و تکرار در طول سال‌ها با میزان رشد درک فرزندتان آموخته خواهد شد. اما چه چیزی را و چگونه می‌توانیم به کودک نوپا در مورد درست غذا خوردن بیاموزیم؟ در این مطلب با آموزش آداب غذاخوری به کودک نوپا آشنا شوید.

چه چیزهایی را در مورد شیوهٔ غذا خوردن می‌توانید به کودک نوپا یاد بدهید؟

شما هم وقتی می‌بینید فرزند ۱۳ ماهه‌تان عمداً قاشق خود را روی زمین می‌اندازد و با پورۀ سیب‌زمینی مثل رنگ انگشتی رفتار می‌کند، آموزش آداب غذاخوری ممکن است به نظرتان غیرممکن برسد. اما با صبر و شکیبایی زیاد، می‌توانید شروع به القای این نکته کنید که روش‌های قابل قبول و غیرقابل قبولی برای رفتار سر میز غذا وجود دارد. آداب رفتاری به مرور زمان ایجاد می‌شوند و شما می‌توانید به محض این‌که فرزندتان توانست روی صندلی پایه‌بلند بنشیند، شروع به آموزش برخی مفاهیم پایه کنید.

بدیهی است که شما به کودک نوپای ۱۲ تا ۲۴ ماهه یاد نخواهید داد که از کدام چنگال برای خوردن دسر استفاده کند یا این‌که چگونه قاشق غذایش را با دقت پر کند که حتی یک دانه برنج از آن هم نریزد، اما می‌توانید به او یاد بدهید که زمان غذا خوردن ساعت دلپذیری برای اعضای خانواده می‌سازد. می‌توانید به او در شستن دست‌ها قبل از آمدن به سر میز کمک کنید و می‌توانید به او یاد بدهید که قاشق و چنگال‌ را به هم نکوبد و آنها را پرتاب نکند، غذا را پرت نکند و از بشقاب دیگران چیزی برندارد، تف نکند، جیغ نکشد، یا درحالی‌که دیگران غذا می‌خورند، دور میز ندود و به محض این‌که کودکتان توانست صحبت کند، می‌تواند گفتن «لطفاً» و «ممنونم» را یاد بگیرد.

در مورد علل پرت کردن چیزها توسط کودکان بیشتر و کامل بدانید.

بهترین راه یاد دادن نحوهٔ غذا خوردن مناسب چیست؟

کودک نوپای شما دوست دارد رضایت شما را جلب کند و می‌خواهد شبیه شما باشد، بنابراین بهترین راه این است که به او نشان دهید این کارها چگونه انجام می‌شود. سر میز خوب و خوشایند صحبت کنید، مشاجره نکنید و صدایتان را بالا نبرید. وقتی می‌خواهید چیزی را به شما بدهند، «لطفاً» و «ممنونم» بگویید. سر میز به موبایل یا تبلتتان نگاه نکنید، پیامک نفرستید، با تلفن صحبت نکنید یا برای انجام کارهای دیگر بلند نشوید.

ثبات رویه کمک می‌کند تا رفتارهای خوب در سال‌های آینده برای فرزندتان عادت شود، بنابراین وقتی رفتاری را معرفی کردید، انتظارات خود را مشخص کنید و برای تقویت آنها از یادآوری‌های ملایم استفاده کنید. برای مثال، وقتی فرزندتان یاد گرفت که بگوید «لطفاً»، قبل از کشیدن مجدد غذا، با گفتن آن به همسرتان جلوی کودک، او را هم به گفتن آن تشویق کنید.

کودک خود را برای رفتار خوب سر میز تحسین کنید. مثلاً وقتی ساکت می‌نشیند، از قاشقش استفاده می‌کند و تشکر می‌کند. اما در تعریف و تمجید زیاده‌روی نکنید، زیرا نمی‌خواهید هر بار که برای غذا خوردن سر میز می‌نشینید احساس کند که در مرکز توجهات است.

در مورد آموزش لطفاً و ممنونم به کودکان بیشتر بدانید.

وقتی کودک نوپا سر میز غذا بدرفتاری می‌کند چه باید کرد؟

شما چند انتخاب دارید. برخی از والدین متوجه می‌شوند که بهترین کار این است که رفتار نادرست، مثل بیرون پاشیدن غذا از دهان، جیغ زدن و ریخت و پاش را نادیده بگیرند. وقتی این تاکتیک جواب می‌دهد به این دلیل است که کودک هر کاری را که واکنشی ایجاد نکند، متوقف می‌کند.

والدین دیگر معتقدند که بهتر است راه‌هایی برای دلسرد کردن کودک از رفتار مشکل‌ساز پیدا کنید. برخیاز مادران می‌گویند اگر صورت کودک نوپایشان را بعد از هر بار تف کردن غذا پاک کنند، او دست از این کار می‌کشد. در مواقع دیگر یادآوری تنها کار لازم است؛ مثلاً قرار دادن قاشق در دست کودک نوپا هنگامی که غذا را با مشتش برمی‌دارد و برای آخرین راهکار، برخی والدین فرزندان خود را هنگام انجام کارها و زیاده‌روی‌هایی از سمت کودکان که کاملاً غیرقابل قبول است، آنها از سر میز بلند می‌کنند و توضیح می‌دهند که رفتارشان مؤدبانه نیست.

اگر وعده‌های غذایی را برای فرزندتان لذت‌بخش کنید. با گفت‌وگو با او و بانشاط بودن احتمال بیشتری هست که او بخواهد سر میز بماند و در آن انرژی مثبت و احساسات خوب سهیم شود. دفعه‌ٔ بعد یا بالاخره یک روزی می‌رسد که دیگر کارهای منجر به اخراجش از پشت میز را انجام نمی‌دهد.

در سن زیر دو سال چه قوانینی برای آموزش شیوهٔ غذا خوردن مناسب است؟

خانواده‌های مختلف قوانین مختلفی را ترجیح می‌دهند، بنابراین تصمیم‌گیری با شماست. برای مثال، خانواده‌ٔ شما ممکن است از کودکان بخواهد که آرنجشان را روی میز غذاخوری نگذارند، درحالی‌که خانواده‌ٔ دیگر چنین قانونی نداشته باشد.

بنابراین، شما باید مطمئن شوید که کودکتان یاد می‌گیرد مؤدب باشد، اما این‌که معنای مؤدب بودن چیست تا حدودی آزاد و با توجه به نظر شخصی است. وقتی فرزندتان بزرگ‌تر می‌شود، می‌توانید اصول پایه مثل گفتن «لطفاً» و «ممنونم»، جویدن با دهان بسته و رفتار خوشایند دیگری را هم هنگام نشستن سر سفرهٔ غذا به او یاد بدهید، اما در این مرحله، همین که او را متقاعد کنید غذایش را روی زمین نریزد، یک دستاورد مهم به حساب می‌آید.

اما چند قانون وجود دارد که بهتر است در زمان صرف وعده‌های غذایی اجرا نکنید. یکی از آنها قانون قدیمی «غذات رو تا ته بخور» یا خالی کردن بشقاب است. شما می‌خواهید فرزندتان یاد بگیرد زمانی دست از خوردن بکشد که بدنش می‌گوید سیر است، نه زمانی که هر چه جلویش بوده را خورده است. بنابراین مقادیر کمتری از غذا را به او بدهید و در صورت لزوم دوباره برایش غذا بکشید و به تصمیم او در مورد توقف خوردن احترام بگذارید. در مورد کودکان نوپا، اغلب زمانی می‌فهمید سیر شده‌اند که همۀ خوردنی‌هایی که به آنها می‌دهید یا به برج غذایی که می‌سازند اضافه یا روی زمین ریخته می‌شود. زمان می‌برد تا کودکتان با راهنمایی شما متوجه شود می‌تواند بگوید: «من سیر شدم». در مورد درک کودکان از آداب غذا خوردن در سن‌های مختلف بیشتر بدانید.

همچنین در این سال‌های نوپایی، بعید است فرزندتان راضی شود تا زمانی که همه غذایشان را تمام می‌کنند در صندلی خود باقی بماند. طبیعت کودک نوپای شما این است که فعال باشد و واقعاً نمی‌تواند این‌قدر طولانی یک‌جا بنشیند. شاید پیشنهاد بهتر این باشد که بگذارید هر وقت غذا خوردنش تمام شد، از سر میز بلند شود و بی‌صدا در همان نزدیکی بازی کنید تا شما بتوانید او را زیر نظر داشته باشید و غذایتان را هم در آرامش تمام کنید.

شاید بهتر است مطمئن شوید که با آموزش شما به مرور متوجه می‌شود که وقتی علامت سیر شدن را نشان داد، دیگر نمی‌تواند برای خوردن غذای بیشتر برگردد، به این ترتیب کودکتان می‌فهمد که وقتی از سر میز بلند شد، وعدۀ غذایی‌اش به پایان رسیده است. به محض این‌که به اندازه‌ٔ کافی بزرگ شد، می‌توانید به او بیاموزید که پس از پایان غذایش اگر خواست بلند شود، مثلاً بگوید: «اجازه هست من برم؟» اما تا آن زمان هنوز خیلی مانده است.

چگونه کودک نوپا را به رفتار خوب در رستوران ترغیب کنید؟

در این سن، مسئله آمادگی و شانس است. از یک جهت، شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که کودکی نوپا برای یک وعدهٔ غذایی طولانی یک‌جا بنشیند، بنابراین رستورانی را انتخاب کنید که نه شلوغ باشد و نه در ارائۀ خدمات خیلی کند، حتی می‌توانید قبل از رفتن تماس بگیرید و غذا را سفارش دهید.

اطمینان حاصل کنید که فرزند شما خوب استراحت کرده و گرسنه است، اما نه تا حد فروپاشی از شدت گرسنگی! و اگرچه به‌طورکلی بردن اسباب‌بازی به رستوران کار چندان درستی نیست، اما در این سن چیزی که توجه فرزندتان را به خود جلب می‌کند کاملاً قابل قبول است. فقط مطمئن شوید که اسباب‌بازی بی‌صداست.

اگر کودک نوپایتان در خانه در حال آموختن آداب غذا خوردن است، می‌توانید امیدوار باشید که در رستوران هم یادش باشد که ظرف و ظروف را به هم نکوبد، فریاد نزند، تف نکند و غذا را پرتاب نکند. اما اگر به گونه‌ای رفتار می‌کند که باعث مزاحمت برای سایر افراد حاضر در رستوران می‌شود، او را بردارید و آنجا را بدون هیاهو ترک کنید.

کودک نوپای خود را را جلوی دیگران سرزنش نکنید، اما هنگام خروج به او بگویید که رفتارش قابل قبول نیست. سپس سعی کنید ناامیدی‌تان از خراب شدن برنامۀ شام باعث نشود که مرحله‌ٔ سنی و سطح فهم و رشد او را فراموش کنید.

در مورد آموزش آداب غذا خوردن به کودک دو تا چهار ساله نیز بدانید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط