شپش ناحیهٔ تناسلی یا شپش خرچنگی

شپش ناحیهٔ تناسلی یا شپش خرچنگی

شپش تناسلی چیست و چرا به آن مبتلا می‌شویم؟ شپش تناسلی با شپش سر فرق دارد. همچنین اصلاح موهای ناحیهٔ تناسلی، شپش تناسلی را از بین نمی‌برد. در این مطلب با شپش ناحیهٔ تناسلی، علائم، تشخیص و درمان آن آشنا شوید.

شپش ناحیهٔ تناسلی

شپش ناحیهٔ تناسلی که شپش خرچنگی نیز نامیده می‌شود، حشرهٔ بسیار کوچکی است که در ناحیهٔ تناسلی یافت می‌شود. این شپش‌ها که اندازه آنها 1/6 میلی‌متر یا کمتر است متفاوت از شپش‌های سر و بدن هستند. شپش‌های ناحیهٔ تناسلی را به این خاطر شپش خرچنگی می‌نامند که بدن آنها شبیه خرچنگ‌های کوچک است.

رایج‌ترین راه برای ابتلا به شپش ناحیهٔ تناسلی از طریق فعالیت جنسی است. در کودکان، شپش تناسلی ممکن است در ابروها یا مژه‌ها دیده شود و می‌تواند نشانه‌ای از آزر جنسی در کودک باشد. با این حال، ممکن هم هست کودک پس از استفاده از لباس، ملافه یا حولهٔ مشترک با فرد مبتلا، دچار شپش تناسلی شده باشد.

شپش‌های ناحیهٔ تناسلی از خون تغذیه می‌کنند و گزش آنها می‌تواند باعث خارش شدید شود. درمان این مشکل شامل استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های بدون نسخه‌ای است که انگل‌ها و تخم‌های آنها را از بین می‌برند.

در مورد شپش سر بدانید.

علائم شپش ناحیهٔ تناسلی

اگر شپش تناسلی دارید، ممکن است خارش شدیدی در ناحیهٔ تناسلی خود داشته باشید. شپش ناحیهٔ تناسلی می‌تواند به سایر نواحی دارای موهای زبر از جمله نواحی زیر گسترش یابد:

  • پاها
  • قفسهٔ سینه
  • زیر بغل
  • ریش یا سبیل
  • مژه یا ابرو؛ بیشتر در کودکان

علل ایجاد شپش ناحیهٔ تناسلی

شپش ناحیهٔ تناسلی بیشتر در حین فعالیت جنسی منتقل می‌شود. همچنین ملافه‌ها، پتوها، حوله‌ها یا لباس‌های آلوده می‌توانند شپش تناسلی را منتقل کنند. همچنین افرادی که سایر عفونت‌های آمیزشی را دارند، بیشتر به شپش ناحیهٔ تناسلی مبتلا می‌شوند.

عوارض شپش ناحیهٔ تناسلی

آلودگی به شپش ناحیهٔ تناسلی را معمولاً می‌توان با لوسیون یا ژل ضدشپش‌ درمان کرد. با این حال، آلودگی به شپش تناسلی گاهی منجر به عوارضی مانند موارد زیر می‌شود:

تغییر رنگ پوست: لکه‌های آبی کم‌رنگی ممکن است در جایی که شپش‌های تناسلی به طور مداوم از آن تغذیه می‌کنند، ایجاد شود.

عفونت‌های ثانویه: اگر با خاراندن محل گزش شپش پوست خود را زخم کنید، این زخم‌ها می‌توانند عفونی شوند.

تحریک چشم: کودکانی که شپش تناسلی را روی مژه‌های خود دارند ممکن است دچار نوعی عارضه به نام چشم صورتی یا التهاب ملتحمه شوند.

پیشگیری از ابتلا به شپش تناسلی

برای جلوگیری از ابتلا به شپش تناسلی، از تماس جنسی یا به اشتراک گذاشتن رختخواب یا لباس با فرد آلوده به شپش خودداری کنید. اگر خودتان برای شپش ناحیه تناسلی تحت درمان هستید، همه شرکای جنسی شما نیز باید درمان شوند.

تشخیص شپش تناسلی

پزشک در طول معاینهٔ فیزیکی، ناحیهٔ تناسلی شما را برای علائم شپش زنده یا تخم شپش زنده بررسی می‌کند. شما یا پزشکتان معمولاً می‌توانید از طریق معاینهٔ بصری ناحیهٔ تناسلی، آلودگی به شپش تناسلی را تأیید کنید. وجود شپش در حال حرکت، آلودگی را تأیید می‌کند.

تخم شپش نیز ممکن است نشان‌دهندهٔ آلودگی به آن باشد. با این حال، تخم‌های شپش می‌توانند حتی پس از درمان موفقیت‌آمیز به موها بچسبند و باقی بمانند اما دیگر زنده نیستند.

درمان شپش تناسلی

اگر لوسیون‌ها یا شامپوهای بدون نسخه حاوی پرمترین یک درصد یا پیرترین، شپش تناسلی را از بین نبرد، پزشک ممکن است درمان‌های قوی‌تری را تجویز کند، مانند:

مالاتیون: این لوسیون تجویزی را روی ناحیهٔ آسیب‌دیده می‌مالید و بعد از هشت تا 12 ساعت می‌شویید.

ایورمکتین (استرومکتول): این دارو به صورت دوز واحدی از دو قرص مصرف می‌شود، و در صورتی که درمان در ابتدا موفقیت‌آمیز نبود، می‌توانید یک دوز دیگر را بعد از 10 روز مصرف کنید.

درمان‌های مخصوص مژه و ابرو: اگر شپش تناسلی در مژه‌ها و ابروها وجود دارد، می‌توانید برای درمان از وازلین استفاده کنید. وازلین را شب با یک گوش‌پاک‌کن و به دقت به مژه‌ها و ابروها می‌زنید و صبح می‌شویید. ممکن است لازم باشد این درمان را برای چند هفته تکرار کنید و در صورت استفاده نادرست می‌تواند چشم را تحریک کند.

اگر فقط چند شپش و تخم شپش زنده وجود دارد، ممکن است بتوانید آنها را با استفاده از یک شانهٔ شپش یا ناخن‌ بردارید. در صورت نیاز به درمان اضافی، پزشک ممکن است یک پماد موضعی تجویز کند. تمام نواحی پرموی بدن باید به طور کامل بررسی و درمان شوند، زیرا شپش‌ها می‌توانند از مناطق تحت درمان به سایر قسمت‌های پرموی بدن حرکت کنند. لازم به ذکر است که اصلاح موهای ناحیهٔ تناسلی، شپش تناسلی را از بین نمی‌برد.

تغییرات سبک زندگی و درمان‌های خانگی

شما می‌توانید با یک رویکرد صبورانه و جامع که شامل تمیز کردن خود و هر وسیلهٔ شخصی احتمالاً آلوده‌ای است، از شر شپش تناسلی خلاص شوید. این مراحل ممکن است به شما در از بین بردن آلودگی شپش کمک کند:

از لوسیون و شامپو استفاده کنید: از بین چند لوسیون و شامپوی بدون نسخه که برای از بین بردن شپش ساخته شده‌اند، یکی را انتخاب کنید. محصول را طبق دستورالعمل اعمال کنید. ممکن است لازم باشد درمان را هفت تا 10 روز بعد دوباره تکرار کنید.

وسایل آلوده را بشویید: ملافه، لباس و حوله‌های استفاده‌شده در دو روز قبل از درمان را بشویید. از آب کف‌دار و گرم؛ حداقل 54 درجه سانتی‌گراد، استفاده کنید و وسایل را حداقل به مدت 20 دقیقه در حرارت بالا خشک کنید.

لوازم غیرقابل شست‌وشو را در کیسهٔ بدون درز بگذارید: اگر نمی‌توانید چیزی را بشویید، آن را به مدت دو هفته در یک کیسه کاملاً دربسته یا کیسهٔ زیپ‌کیپ قرار دهید.

زمان مراجعه به پزشک

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ در شرایط زیر، به دنبال مشاورهٔ پزشکی در مورد درمان شپش ناحیهٔ تناسلی باشید:

  • محصولات بدون نسخه شپش را از بین نمی‌برند.
  • باردار هستید.
  • هر گونه خراشیدگی پوستی عفونی دارید که ناشی از خاراندن است.

آمادگی برای ویزیت

اگر نمی‌توانید خودتان از شر شپش ناحیهٔ تناسلی خلاص شوید، شاید لازم باشد با پزشک خود صحبت کنید. قبل از ویزیت پزشک می‌توانید پاسخ سؤالات زیر را بنویسید و همراهتان داشته باشید:

  • چه مدت است که شپش ناحیهٔ تناسلی دارید؟
  • چه علائمی دارید؟
  • چگونه آلوده شدید؟
  • آیا از زمانی که متوجه شپش تناسلی شده‌اید، فعالیت جنسی داشته‌اید؟
  • آیا از ملافه وا حولهٔ مشترک با کسی استفاده کرده‌اید؟
  • چه درمان‌هایی را امتحان کرده‌اید؟
  • آیا بیماری مزمنی دارید؟
  • چه نوع داروها یا مکمل‌هایی مصرف می‌کنید؟
با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط