ایجاد دلبستگی و برقراری ارتباط با کودکتان در دوران بارداری

ایجاد دلبستگی و برقراری ارتباط با کودکتان در دوران بارداری

احتمالاً هر مادری این را می‌داند که کودکش درون رحم او و در هفته‌ای که هست یا صدای او را می‌شنود یا به زودی صدایش را می‌شنود و آن را از میان دیگر صداها تشخیص خواهد داد. این یکی از ساده‌ترین حس‌ها و راهکاری خوب برای ایجاد حس پیوند بین شما و فرزندتان است. ولی راه‌های دیگری هم وجود دارد که می‌توانید از آنها برای شروع ایجاد یک پیوند عاطفی بین خودتان و کودکتان استفاده کنید. در این مطلب می‌توانید با برخی از این راهکارها آشنا شوید و یادتان باشد که همسرتان را نیز تشویق به داشتن و ایجاد این ارتباط کنید.

عکاسی روزانه از شکم زیبایتان

اختصاص دادن یک آلبوم به عکس‌های شکمتان در حین هفته‌های مختلف بارداری و بزرگ شدن آن راهی جالب و آسان برای ثبت این دورهٔ رشد اوست و بهتر از آن اینکه بعد از چند سال که کودکتان سوال «من از کجا اومدم؟» را خواهد پرسید، این عکس‌ها را به همراه عکس‌های سونوگرافی‌اش به او نشان می‌دهید و می‌گویید: «تو از اینجا اومدی!» خواهید دید که قطعاً و چقدر درست و راحت این حرف صحیح شما را خواهد پذیرفت. اگر کودکان دیگری نیز دارید، آنها را نیز در این عکس‌ها شرکت بدهید.

همچنین شاید بد نباشد که گرفتن این عکس‌ها را برای صبح‌ها قبل از رفتن همسرتان به سر کارش بگذارید تا او از شما این عکس صبحگاهی زیبا را بگیرد. باور کنید مثل دیدن هر شب سریال‌های تلویزیون، این کار کم‌کم به یک عادت، اما عادتی خوب و سالم تبدیل خواهد شد و شاید همسرتان حتی هر شب با انتظار برای گرفتن این عکس در روز بعد بخوابد و برای آن برنامه‌ریزی کند.

حرف زدن با کودک در رحم

برایش تعریف کنید که آن روز چه کردید، آواز بخوانید، با صدای بلند کتاب بخوانید، چون کودک می‌تواند صدای شما را بشنود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کودکان در رحم می‌توانند صداها و به ویژه صدای والدینشان را تشخیص دهند و حتی خاطراتی از کلمات و صداهایی که در رحم شنیده‌اند را نگه می‌دارند. بنابراین خجالت نکشید و با صدای بلند با فرزندتان حرف بزنید و همسرتان را نیز تشویق به صحبت کردن با کودک یا خواندن آوازی پدرانه برایش کنید.

حس کردن حرکات و اعلام حضور کودک

آن بال زدن‌های اولیه‌ای که احساس می‌کنید و معمولاً بین ۱۶ تا ۲۵ هفتگی که به دنبالش لگدها، سیخونک‌ها و غلت خوردن‌های محکم‌تر می‌آید، تنها یک نشانهٔ فیزیکی از باردار بودن شما نیستند، بلکه آنها را یک روش اعلام حضور از طرف کودکتان برای معرفی خود تلقی کنید. او به شما می‌گوید که اینجاست، درون شما و می‌داند که شما نیز آنجا هستید.

وقتی همسرتان هم توانست لگدها را احساس کند که حدوداً بین ۲۰ و ۲۵ هفتگی اتفاق می‌افتد، می‌توانید با هم روی مبل یا جای راحتی بنشینید و دست همسرتان را روی شکمتان بگذارید و او را تشویق به کشیدن دستش روی شکمتان کنید. سپس برای حس کردن همزمان حرکات کودکتان که نوعی پاسخ به شما خواهد بود صبر کنید.

نوشتن حرف‌های دلتان برای کودک

شما می‌توانید خاطرات و امیدهایتان برای آینده و فرزندتان را بنویسید. آنچه برای کودک و رابطهٔ خودتان با او را آرزو دارید و لازم هم نیست پیچیده باشد. به عنوان مثال بنویسید: «امروز، روزی است که اولین سونوگرافی‌ام را انجام دادم و تو را دیدم. ۲۳ فروردین ماه است و باران می‌بارد. با خودم تصور می‌کنم که یک روز در کنار تو و با هم زیر این باران راه خواهیم رفت.»

وقتی فرزندتان بزرگ‌تر شد یا حتی شاید وقتی خودش داشت بچه‌دار می‌شد؛ البته اگر بتوانید تا آن موقع صبر کنید و دفتر را زودتر به او ندهید، می‌توانید این آرزوهای اولیه را به او بدهید تا بخواند. اگر هم به نوشتن علاقه‌ای ندارید، سعی کنید یک برنامهٔ ‌روتین ادامه‌دار دیگر را برای ارتباط با کودکتان شروع کنید.

موارد زیادی برای برقراری ارتباط با کودکتان در دوران بارداری وجود دارد که شما می‌توانید در مورد آن با دیگر مادران باردار صحبت کنید و از خلاقیت ذهن و زندگی خودتان نیز برای پیدا کردن و امتحان راه‌های مختلف ارتباط با کودکتان در دوران بارداری استفاده کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط