چطور بفهمید عملکرد کودکتان در مدرسه چگونه است؟
شاید شما هم این داستان را شنیده یا دیده باشید، کودکتان از مدرسه می‌آید و شما می‌پرسید: «مدرسه چطور بود؟» فرزندتان پاسخ می‌دهد: «خوب بود». اگر این مکالمه برایتان آشناست، ناامید نشوید. شما نمی‌توانید تمام روز پشت در مدرسه بنشینید و کودکتان را تماشا کنید، اما می‌توانید پیشرفت او را به دقت زیر نظر داشته باشید. در این مطلب با پیشنهادهایی برای آگاهی از عملکرد فرزندتان در کلاس درس مدرسه آشنا شوید.
وضعیت کودکتان در مدرسه
با معلم فرزندتان صحبت کنید
روشی برای ارتباط منظم با معلم ایجاد و سعی کنید هر هفته نکاتی را با هم در یک دفترچهٔ مخصوص رد و بدل کنید. یک یا دو جملۀ کوتاه کافی است. اگر چنین روشی را انتخاب می‌کنید، فرزندتان را هم در آن بگنجانید. بگذارید او یک دفترچه یادداشت را انتخاب کند و مسئولیت حمل آن بین شما و معلم را به عهده بگیرد.
اگر یادداشت فرستادن را جالب نمی‌دانید، ترتیبی بدهید که مرتباً با معلم تلفنی صحبت کنید یا از طریق ایمیل با او در ارتباط باشید.
مشکلات را برطرف و راه‌حل پیدا کنید
اگر مشکلی پیش آمد، منتظر جلسۀ اولیا و مربیان نمانید. با معلم تماس بگیرید و درخواست کنید فوراً او را ببینید. از قبل افکار خود را منظم کنید تا برای بحث در مورد نگرانی‌های خود آماده باشید. جلسه را به عنوان یک جلسۀ حل مسئله یا طوفان فکری تلقی کنید که طی آن هر دو برای کمک به فرزندتان تلاش خواهید کرد.
هرچه کمتر حالت خصمانه داشته باشید، معلم هم کمتر نقش دفاعی می‌گیرد و در نتیجه همکاری با هم راحت‌تر خواهد بود. معلم فرزند شما هم انسانی شبیه شماست، توقع زیاد یک انتظار منطقی نیست، آن هم با وجود آن همه شاگرد! اگر معلم از مشکلی خبر داد و به شما پیشنهاد ملاقات داد، چند سؤال آماده کنید:
- چه چیزی در مورد کودکم شما را نگران می‌کند؟
- چطور در خانه برای حل مشکل کمک کنیم؟
- چگونه می‌توانیم در مورد پیشرفت روزانه یا هفتگی با هم در تماس باشیم؟
با بچه‌ها گفت‌وگو کنید
با بچه‌ها صحبت کنید نه این‌که برای آنها صحبت کنید. بچه‌ها سخنرانی‌ها را گوش نمی‌کنند. سعی کنید با آنها گفت‌وگوی واقعی و دیالوگ داشته باشید، نه تک‌گویی یا اصطلاحاً مونولوگ. بچه‌ها اغلب دوست دارند برایشان تعریف کنید که وقتی شما همسن آنها بودید در مدرسه چه اتفاقاتی برایتان می‌افتاد.
در مورد نحوهٔ حرف زدن با بچه‌ها بدانید.
هر روز از مدرسه بپرسید
برخی از خانواده‌ها رویدادهای هر روز را در طول شام، حین حمام کردن، یا درست قبل از خواب با هم مرور می‌کنند. زمانی را انتخاب کنید که برای شما مناسب باشد. سعی کنید در مورد تمام جنبه‌های زندگی مدرسه مانند دوستان فرزندتان، بخش‌های خوب روز و روابط با معلمان و دستیاران آنها صحبت کنید.
اجازه دهید فرزندتان ببیند که شما علاقه‌مند به صحبت در مورد همۀ بخش‌های زندگی مدرسه، نه فقط موفقیت‌های او، بلکه مشکلاتش نیز هستید.
به شکل مشخص سؤال کنید
اول به بررسی و ذکر خوبی‌ها بپردازید. قبل از پرداختن به مشکلات در مورد بخش‌های خوب روز صحبت کنید. بعد از یادآوری وقایع مثبت، راحت‌تر می‌توان در مورد اشتباهات پیش‌آمده صحبت کرد.
به جای این‌که بپرسید: «امروز چیکار کردی؟» بپرسید: «خوندن کتاب مربوط به ستاره‌ها رو تمام کردید؟» یا «کتاب بعدی که معلم می‌خواد بخونید چیه؟»
شنوندۀ خوبی باشید
به حرف‌های فرزندتان دقت کنید. سعی کنید اطلاعات بین خطوط، یعنی آنچه را نمی‌گوید نیز بشنوید و در مورد چیزهایی که گفتنش برای او مشکل است، سؤالاتی بپرسید.
در جریان تکالیف بچه‌ها باشید
خانه را ضمیمهٔ مدرسه کنید. مثلاً اگر فرزندتان مشتاق خواندن یک کتاب جدید یا یک آزمایش علمی است، او را تشویق کنید. هدف شما نه انجام کار به جای فرزندتان، بلکه این است که در جریان تکالیف قرار بگیرید و هر جا مناسب باشد کمک کنید. زمانی را به انجام تکالیف اختصاص دهید و همیشه بررسی کنید که او چطور تکالیفش را انجام می‌دهد.
در مورد انجام تکالیف کودکان بدانید.
با والدین دیگر صحبت کنید
بچه‌ها دائماً در حال گسترش شبکهٔ ارتباطی خود هستند و برداشت‌ها و ایده‌هایشان را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. شما هم می‌توانید یک شبکهٔ اجتماعی داشته باشید. والدینی که در تماس نزدیک با یکدیگر هستند نظرات و افکارشان در مورد عملکرد فرزندانشان، معلم و به‌طورکلی مدرسه را با هم در میان می‌گذارند، درک بهتری از آنچه در کلاس می‌گذرد دارند تا آنهایی که خارج از حلقۀ والدین هستند.
فرزندتان نیز قدردان این کار خواهد بود. وقتی بچه‌ها بدانند بزرگسالان مهم زندگی‌شان مثل والدین و معلمان در مورد آسایش و راحتی آنها صحبت می‌کنند، احساس امنیت می‌کنند.
مشارکت کنید
راه‌هایی غیررسمی برای مشارکت در زندگی مدرسه‌ای فرزندتان بیابید. گاهی برای پروژه‌های خاص، مثل کمک به یک بازی کلاسی یا یک مهمانی در مدرسه داوطلب شوید. همچنین می‌توانید از معلم بپرسید که آیا می‌توانید در خانه در برخی کارها به بچه‌ها کمک کنید یا نه؟ مثلاً شاید بتوانید با والدین دیگر تماس بگیرید و برنامه‌هایی را هماهنگ کنید یا به جمع‌آوری مطالب برای یک پروژهٔ هنری خاص کمک کنید. گزینۀ دیگر همراهی کلاس در سفرهای میدانی است.
به شکل مثبت پیگیر باشید
زمانی که فرزندتان با بچه‌های دیگر بازی می‌کند و در مورد مدرسه صحبت می‌کند و در صدارس شما هستند نیز به کودکتان توجه کنید، چون اطلاعات مفید زیادی خواهید شنید. این کار هم جاسوسی نیست، البته اگر فرزندتان آشکارا و بدون پنهان‌کاری صحبت می‌کند نه درگوشی با دوستش! پس حق دارید به حرف‌هایش توجه کنید.
