سه سال و شش ماه: تفکر جادویی
فرزند سه سالهٔ شما حالا در حال گذراندن ماه هفتم از سال سوم تولدش است. در این مطلب با بخشی از روزهای زندگی یک کودک سه سال و شش ماهه آشنا شوید.
تفکر جادویی
یادگیری تشخیص و فرق گذاشتن بین خیال و واقعیت فرایندی تدریجی است. در طول این سال، فرزند شما در نقطه و مقطع سنی جالبی است. او هنوز هم چیزی را که روان‌شناسان رشد، «تفکر جادویی» می‌نامند، به کار می‌بندد. تفکر جادویی یعنی نسبت دادن صفاتی به اشیا یا افراد که غیرممکن است اما بر اساس توانایی‌های استدلالی ابتدایی فرزندتان، منطقی به نظر می‌رسد. برای روشن‌تر شدن این موضوع چند مثال زیر را ببینید.
فرزندتان ممکن است کاملاً مطمئن باشد که نامه یا بسته‌ای که شما پست می‌کنید، بلافاصله پرواز می‌کند و مستقیماً به دست گیرنده می‌رسد. او همچنین ممکن است فکر کند که یک ببر در حیاط خانه‌شان با او دوست شده است، پرندگان می‌توانند با او صحبت کنند و اینکه واقعاً افرادی در ماه زندگی می‌کنند.
گاهی اوقات هم چیزهایی که بزرگسالان می‌گویند به طور تحت‌الفظی فهمیده می‌شود، زیرا برای فرزندتان موجه و قابل قبول به نظر می‌رسند. مثلاً اگر شما بگویید: «پشه‌ها دارن می‌خورنمون.» یا «تو منو می‌کشی!» او ممکن است اینها را به همان شکلی که گفته شده‌اند باور کند.
در عین حال، کودک شما ذره‌ذره متوجه می‌شود که برخی پندارها و تصوراتش احتمالاً واقعی نیستند. مثلاً هواپیمای اسباب‌بازی او واقعاً پرواز نمی‌کند. گروه موسیقی محبوبش داخل تلویزیون زندگی نمی‌کنند. اما این فرایند سال‌ها طول می‌کشد. هیچ عجله‌ای هم نیست، بلکه حتی حفظ مقداری از تفکر جادویی تا خود بزرگسالی فوق‌العاده هم هست!
در مورد دروغ گفتن کودک سه ساله بدانید.
نکتهٔ والدین: امتناع از غذا خوردن
برای شما پیش می‌آید که زمان وعده‌های غذایی به خاطر امتناع فرزندتان از خوردن حتی یک لقمه از بشقابش، پرتنش باشد؟ بیشتر متخصصان توصیه می‌کنند که کودک را مجبور به خوردن هیچ چیزی نکنید. غذا باید منبع لذت و تغذیه باشد، نه جنگ قدرت!
تحقیقات نشان می‌دهد که شیوه‌های مستبدانه‌ٔ تغذیه می‌تواند به مشکلات وزن یا اختلالات خوردن در آینده منجر شود. در این حالت کودک یاد می‌گیرد که غذا را با کنترل شدن ارتباط دهد. تا میان‌وعده یا وعده‌ٔ صبر کنید و دوباره به او غذا پیشنهاد کنید. اگر گرسنه باشد، غذا می‌خورد یا ممکن است نخورد، که باز هم ایرادی ندارد.
بیشتر کارشناسان می‌گویند بهتر است عادت نکنید برای بچه‌ٔ ایرادگیر و بدقلق غذایی مخصوص درست کنید. اما همچنین نباید او را به خاطر نخوردن غذا تنبیه کنید. صرفاٌ از آن بگذرید.
